Alkeny znajdują szereg zastosowań w przemyśle i laboratoriach chemicznych. Najpowszechniejszym zastosowaniem alkenów jest synteza polimerów. Z alkenowych monomerów otrzymywane są najpowszechniejsze dziś polimery: polietylen (PE), polipropylen(PP), polistyren (styropian), poli(chlorek winylu) (PVC, PCW), neopren, a także syntetyczna guma, która obecnie praktycznie całkowicie zastąpiła naturalny kauczuk w produkcji opon.
Polietylen powstaje w reakcji polimeryzacji etenu (etylenu) pod wpływem katalizatora. Najczęściej stosowanymi katalizatorami są katalizator Zieglera-Natty – chlorek tytanu(III) oraz katalizator Philipsa – tlenek chromu(VI) osadzony na krzemionce. Podobnie otrzymywany jest polipropylen i inne polimery powstające z monomerów alkenowych. Guma syntetyczna odróżnia się od polietylenu, polipropylenu i podobnych polimerów obecnością w łańcuchu polimerowym wiązań podwójnych. Jest to związane z wykorzystaniem do produkcji gumy dienów takich jak 1,3-butadien czy izopren (2-metylo-1,3-butadien). Wiele rodzajów gumy syntetycznej to kopolimery, czyli polimery powstające z co najmniej dwóch rodzajów monomerów.
Bardzo ważnym zastosowaniem przemysłowym alkenów jest produkcja epoksydów. Epoksydy to reaktywne związki chemiczne zawierające trójczłonowy pierścień złożony z wdóch atomów węgla i atomu tlenu. Najprostszym epoksydem jest tlenek etylenu. Podobnie jak proste alkeny jest on substratem w produkcji polimerów, produkuje się z niego również glikol etylenowy (patrz temat glikol etylenowy – borygo) i inne związki chemiczne,
W laboratorium, alkeny stanowią prekursory do syntezy szeregu klas substancji organicznych – alkoholi, halogenków alkilowych czy różnego rodzaju związków karbonylowych (aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe i ich pochodne).