Siarczki i selenki- wzory
Związki siarki i selenu na stopniu utlenienia –II, z mniej elektroujemnymi pierwiastkami nazywane są siarczkami i selenkami. Siarczki i selenki metali mają charakter soli, odpowiednio - kwasów siarkowodorowego (
) i selenowodorowego (
). Siarczki i selenki niemetali, np. węgla, fosforu mają charakter kowalencyjny i budowę cząsteczkową.
Minerały siarczkowe i selenkowe - właściwości
Wiele siarczków występuje naturalnie w przyrodzie, w postaci minerałów, na przykład sfaleryt - siarczek zynku 
, czy galena – siarczek ołowiu(II). Powszechnie występujący sfaleryt jest dobrym źródłem cynku (zawiera 67% Zn), z którego pozyskuje się cynk na skalę przemysłową. Do ważnych minerałów siarczkowych zaliczany jest również piryt, dwusiarczek żelaza(II) 
.Piryt nie jest jednak solą kwasu siarkowodorowego. Anion w strukturę 
i siarka występuje w nim de facto na +I stopniu utlenienia.
Minerały selenkowe występują samodzielnie niezwykle rzadko, przykład takich minerałów stanowią ferroselit, 
- selenowy analog pirytu i umanghit, 
– mieszany selenek miedzi(I) i (II).
Siarczki i selenki kowalencyjne- właściwości
Najważniejszym kowalencyjnym połączeniem wśród siarczków i selenków jest dwusiarczek węgla, 
. Jest on lotną cieczą, wrzącą w 46°C. Stosowany jest jako niepolarny rozpuszczalnik w laboratoriach chemicznych oraz w przemyśle chemicznym (w produkcji włókien wiskozowych, celofanu i czterochlorku węgla). Innym istotnym siarczkiem jest dwusiarczek selenu, stosowany jako środek przeciwgrzybiczny w szamponach do włosów.
