W prawidłowej budowie ciała człowieka odcinek piersiowy jest wygięty ku tyłowi i tworzy tak zwaną kifozę piersiową. Jeśli następuje pogłębienie wygięcia, a tym samym powstania wypukłości pleców mamy do czynienia z nieprawidłowością zwaną hiperkifozą piersiową. Ta wada postawy popularnie nazywana plecami okrągłymi polega więc na pogłębieniu fizjologicznego wygięcia kręgosłupa w odcinku piersiowym.
Hiperkifoza piersiowa może mieć charakter wrodzony lub nabyty (częściej spotykany). W pierwszym przypadku wada powstaje w wyniku skłonności dziedzicznych lub nieprawidłowości w budowie układu mięśniowego czy kostnego (np. obecność sklinowaciałego trzonu kręgu piersiowego). W drugim zaś kifoza może być wywołana zróżnicowanymi czynnikami.
Przyczyny nabytej hiperkifozy piersiowej:
• dystonia mięśniowa;
• słaby wzrok;
• w następstwie chorób takich jak: krzywica, gruźlica, choroba Scheuermanna, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
• nadmierny wzrost;
• czynniki psychiczne, które mogą pogłębiać kifozę („kifoza wstydliwych” występuje w przypadku dorastających dziewczynek, które pragną ukryć powiększające się piersi);
Objawy – u osoby z hiperkifozą piersiową obserwujemy:
• wysunięcie do przodu głowy i barków;
• osłabienie mięśni grzbietu;
• przykurcz mięśni klatki piersiowej;
• odstające łopatki,
• zapadniętą lub spłaszczoną klatka piersiowa (upośledzone funkcje oddechowe);
• zmniejszone przodopochylenie miednicy.
 |
| Kifoza |