Zakres kompetencji Zgromadzenia Ogólnego ONZ kształtował się w silnym związku z kompetencjami Rady Bezpieczeństwa – było to szczególnie ważne w okresie zimnej wojny i rywalizacji między USA a Związkiem Radzieckim. Obecnie Rada Bezpieczeństwa ma bardzo znaczące kompetencje często niezależne od działań Zgromadzenia Ogólnego.
Do kompetencji Zgromadzenia Ogólnego ONZ należą m.in.:
- omawianie wszelkich kwestii dotyczących zakresu działalności Organizacji,
- dyskusja nad kwestiami związanymi z wszystkimi organami ONZ,
- wydawanie zaleceń dla państw członkowskich – kompetencja ta jest jednak ograniczona w przypadku spraw, które dotyczą zachowania bezpieczeństwa i pokoju – jeśli w tematy te zaangażuje się Rada Bezpieczeństwa, wówczas Zgromadzenie Ogólne przestaje się nimi zajmować,
- powoływanie wybieralnych członków Rady Bezpieczeństwa (każdego roku pięciu członków na dwuletnią kadencję), Rady Gospodarczo-Społecznej, Rady - Powierniczej oraz Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.
- ustanawianie budżetu Organizacji,
- rozpatrywanie Raportów Rady Bezpieczeństwa dotyczących realizacji zadań przez ONZ,
- inicjowanie badań dotyczących polityki, a także kwestii społecznych i ekonomicznych.
W skład Zgromadzenia wchodzą przedstawiciele wszystkich krajów członkowskich (maksymalnie pięć osób z jednego kraju) - podczas głosowań każdy kraj ma wyłącznie jeden głos.
Dla sprawniejszego funkcjonowania Zgromadzenia Ogólnego w jego ramach funkcjonuj siedem komisji, któe zajmują się różnymi zagadnieniami. Są to: komisja polityczna, komisja administracyjna i budżetowa, komisja gospodarcza i finansowa, komisja polityczna i bezpieczeństwa, komisja powiernictwa i obszarów niesamodzielnych, komisja prawna oraz specjalna komisja polityczna.