Rada Bezpieczeństwa ONZ posiada bardzo szerokie kompetencje, szczególnie jeśli chodzi o kwestie związane z bezpieczeństwem i zachowaniem pokoju międzynarodowego. Warto podkreślić, że kompetencje te są niezależne od Zgromadzenia Ogólnego.
Bardzo ważnym artykułem Karty ONZ opisującym kompetencje Rady jest art. 24, który głosi, iż członkowie nakładają na Radę Bezpieczeństwa Główną odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz uznają, że Rada Bezpieczeństwa przy wykonywaniu swych obowiązków wynikających z tej odpowiedzialności działa we wspólnym ich imieniu (...).
Najważniejsze kompetencje Rady Bezpieczeństwa to:
1. decydowanie o zastosowaniu sankcji przeciwko określonemu państwu/grupie państw,
2. interwencja w przypadku sporów – wydawanie zaleceń, które mają pomóc w jego pokojowym rozwiązaniu,
3. podejmowanie działań dotyczących regulacji zbrojeń.
Warto zaznaczyć, że w sprawach merytorycznych konieczna jest jednomyślność stałych członków Rady – decyzje zapadają większością 9 głosów.
Kwestia jednomyślności stałych członków Rady wywołuje kontrowersje, ponieważ bardzo wiele kwestii nie mogło zostać przez nią rozwiązanych. Prawo tzw. weta bardzo często było stosowane przez Związek Radziecki (do 1991 aż 121 razy). Bardzo wiele razy weto zastosowały także Stany Zjednoczone.
Przykładem obejścia warunku jednomyślności przed w Radzie był rok 2003 r. i interwencja wojsk amerykańskich i brytyjskich w Iraku mimo sprzeciwu Francji.
Warto wiedzieć, iż Rada Bezpieczeństwa nie ma swojej osobnej siedziby - jej posiedzenia odbywają się w budynkach ONZ w Nowym Jorku.