Dynamiczny rozwój organizacji międzynarodowych obserwowany od połowy XX wieku doprowadził do wykształcenia się różnych rodzajów organizacji:
- organizacje ponadpaństwowe i koordynacyjne – istniejące organizacje międzynarodowe mają wiele różnych funkcji i zróżnicowany charakter, co też prowadzi do wyodrębnienia organizacji ponadpaństwowej (państwa dobrowolnie decydują się o powołaniu organizacji i organów nadrzędnych względem państw uczestniczących, np. UE) lub organizacji koordynacyjnej (zajmuje się ona regulowaniem i optymalizowaniem współpracy zrzeszonych państw, bez charakteru nadrzędnego).
- organizacje powszechne i regionalne – wykształcenie się tych dwóch rodzajów organizacji wynika z uwarunkowań geograficznych. Organizacje powszechne mogą bowiem zrzeszać uczestników (kraje, osoby fizyczne czy prawne) niezależnie od miejsca pochodzenia, natomiast organizacje regionalne są otwarte dla państw z określonego obszaru geograficznego. Przykładem organizacji terytorialnej (regionalnej)) może być Unia Europejska, która zrzesza kraje kontynentu europejskiego, a także np. NAFTA czyli Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu. Organizację terytorialną można poznać po tym, że bardzo często w jej nazwie odnaleźć możemy określenie regionu geograficznego.
- organizacje o kompetencjach specjalnych i o kompetencjach ogólnych – część z organizacji międzynarodowych powstało w celu realizacji zadać w ściśle określonej tematyce (np. poprawy relacji gospodarczych), inne natomiast mają zadania ogólne, dotykające wielu dziedzin życia człowieka (inaczej mówiąc – organizacje takie mają kompetencje ogólne). Warto zaznaczyć, że w ramach ONZ – największej organizacji uniwersalnej o kompetencjach ogólnych działają organizacje wyspecjalizowane, jak np. UNICEF, którego szczególnym celem jest pomoc humanitarna dla dzieci.