Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie jest organizacją regionalną, w której skład wchodzi 57 państw (jest to najliczniejsza istniejąca organizacja regionalna). Oprócz państw europejskich w skład Organizacji wchodzą: Stany Zjednoczone, Kanada, Armenia, Azerbejdżan, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan, Mongolia.
Podstawowym celem organizacji jest przeciwdziałanie konfliktom – początkowo przede wszystkim na terenie Europy, a obecnie – dużej części krajów położonych na półkuli północnej (Ameryki Pn, Europy i Azji). W związku z tym OBWE ściśle współpracuje z takimi krajami jak m.in. Algieria, Egipt, Maroko. Sama organizacja powstała w 1995 r. (decyzja o jej powstaniu zapadła na konferencji w Budapeszcie w 1994 r.) z przekształcenia tzw. Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, która działała od lat 70. XX wieku. Warto zaznaczyć, że impulsem do rozwoju Konferencji był czas pewnego odprężenia w stosunkach między krajami Układu Warszawskiego a państwami należącymi do NATO obserwowanego w latach 70. XX wieku.
Można wyróżnić trzy najważniejsze sfery działalności OBWE: polityczno-wojskową, ekonomiczno-środowiskową oraz społeczną.
Współpraca państw w ramach Organizacji przebiega w oparciu o dwa założenia. Pierwsze z nich dotyczy równości wszystkich członków Organizacji, drugie natomiast wiąże się ze stosowaniem zasady konsensusu. Każda decyzja podejmowana w ramach OBWE jest dyskutowana przez jej członków do momentu wypracowania stanowiska, jakie zadowoli wszystkich. Decyzje te nie są jednak wiążące i mają charakter wyłączanie polityczny.