Pożar jest zjawiskiem polegającym na niekontrolowanym spalaniu, do którego chodzi w miejscu niepożądanym. By doszło do spalania potrzebny jest tzw. trójkąt czynników – tlen, materiał palny, a także źródło ognia.
Przyczyny pożaru mogą być różne – przyrodnicze (uderzenie pioruna, zapalenia suchej trawy od słońca) i antropogeniczne (zaprószenie ognia, podpalenie, awaria instalacji elektrycznej, pozostawienie w lesie szkła, które ogniskuje światło słoneczne itp.). Warto podkreślić, że do pożarów o przyczynach przyrodniczych najczęściej dochodzi w obszarach suchych i gorących.
Wyróżnia się także rodzaje pożarów, biorąc pod uwagę ich rozmiar. W takim podziale najmniejsze pożary dotyczą poniżej 1ha przestrzeni, większe – do 10 ha, jeszcze większe do 100 ha i największe – o powierzchni większej niż 101 ha.
Jeśli chodzi o przykłady pożarów to najważniejszym z nich są okresowe, potężne pożary w Australii, które wybuchają w różnych częściach kraju, w australijskich miesiącach letnich (czyli styczniu i lutym). Czynnikami, które wzmacniają ryzyko pożarów jest bardzo wysoka temperatura i brak wilgotności obszaru, a także wydzielanie przez australijskie eukaliptusy olejków o właściwościach łatwo palnych. Ciekawe jest to, że choć australijskie pożary bywają zagrożeniem dla zabudowań i życia ludzi, przyroda kontynentu jest do nich przystosowana, ponieważ niektóre rośliny wręcz potrzebują ognia by mogły owocować.
W Polsce do największego pożaru lasów doszło w 1992 r. w Rudach Raciborskich (pogranicze ówczesnych województwa katowickiego i opolskiego. Łączny obszar pożaru objął tereny o powierzchni ponad 9000 ha.