Zjawisko handlu ludźmi w największej mierze dotyka kobiet. Proceder handlu kobietami rozpowszechniony jest od setek lat na całym świecie, mając najczęściej na celu świadczenie przez uprowadzone usług seksualnych lub też bycie tanią siłą roboczą. Współcześnie statystyki wskazują, że dziennie ok. 2000 kobiet oraz dzieci od lat 4 jest sprzedawanych w celach świadczenia usług seksualnych lub innych. Szacuje się, że handel kobietami generuje rocznie ok. 12 miliardów dolarów. Grupą najbardziej narażoną na ryzyko porwania i sprzedaży są kobiety pomiędzy 16 a 20 rokiem życia.
Przyczynami handlu kobietami są: ubóstwo, bezrobocie, brak perspektyw, brak odpowiedniego wykształcenia oraz dyskryminacja ze względu na płeć. Od lat również zjawisko to dotyka młodych kobiet, które świadomie szukając pracy, godzą się na zagraniczne wyjazdy do nieznanych i niesprawdzonych miejsc. Jednym z głównych ośrodków handlu kobietami jest Europa Środkowa i Wschodnia. Inne części świata, w których spotyka się ten proceder to Azja, Ameryka Południowa oraz Afryka.
Istnieje wiele form przeciwdziałania handlu kobietami. Kroki takie podjęła m. in. Unia Europejska, tworząc wyspecjalizowane komórki rządowe. Zgodnie z wytycznymi traktatów Wspólnot Europejskich oraz Traktatem o Unii Europejskiej kraje członkowskie zobowiązują się do zapewnienie bezpieczeństwa oraz porządku publicznego. Działania te okazały się jednak z biegiem czasu niewystarczające. W związku z tym podjęto kroki do przyjęcia Decyzji Ramowej w sprawie zwalczania handlu ludźmi. Jest ona uzupełnieniem wzmacniającym dotychczasowe rozwiązania oraz wzmocnić postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych Przeciwko Międzynarodowej Przestępczości Zorganizowanej wraz z Protokołem o Zapobieganiu, Zwalczaniu oraz Karaniu za Handel Ludźmi, w Szczególności Kobietami i Dziećmi. Dokumenty te zobowiązują przede wszystkim kraje członkowskie do ścigania sprawców przestępstw dotyczących handlu ludźmi, karaniu ich oraz zapewnianiu pomocy osobom poszkodowanym w tym procederze.