Opus Dei (łac. Dzieło Boże; pełna nazwa: Prałatura Świętego Krzyża i Opus Dei) jest prałaturą personalną Kościoła katolickiego. Organizacja ta została założona 2 października 1928 r. w Madrycie przez św. Josemarię Escrivę. Ma zasięg międzynarodowy – obecnie działa na wszystkich kontynentach i liczy około 85 tysięcy członków. Natomiast centralna siedziba Opus Dei, wraz z kościołem prałackim (Kościół NMP Królowej Pokoju), znajduje się w Rzymie.
Hasłem członków organizacji jest Omnes cum Petro ad Iesum per Mariam („Wszyscy z Piotrem do Jezusa przez Maryję”). Josemaria Escriva określał misję Opus Dei jako „wielką katechezę”.
Prałatura personalna
Prałaturą personalną nazywa się instytucję, która została stworzona w celu prowadzenia zadań i dzieł apostolskich, ale równocześnie nadal należy do hierarchicznej struktury Kościoła katolickiego. Musi zatem postępować w realizacji swojej misji zgodnie z ogólnym prawem kanonicznym, ale także zgodnie z własnymi statutami. Na czele prałatury personalnej zawsze stoi prałat (który może być biskupem) powołany przez papieża. Jego zadaniem jest zarządzanie instytucją. Obok prałata jest w niej prezbiterium (złożone z kapłanów) oraz wierni świeccy: mężczyźni i kobiety.
Wierni, przynależący do prałatur, nadal przynależą również swoich do kościołów lokalnych i diecezji, w których zamieszkują. Prałatura personalna nie jest bowiem organizacją terytorialną.
Aktualnie jedyną prałaturą personalną w Kościele katolickim jest Opus Dei (od 1982 r.).
Opus Dei – cel i założenia
Twoim obowiązkiem jest dążenie do świętości. Tak, także i twoim. Jak można myśleć, że jest to zadanie wyłącznie kapłanów i zakonników? Do każdego, bez wyjątku, Pan powiedział: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”. (św. Josemaria Escriva)
Celem Opus Dei jest rozpowszechnianie wśród wiernych Kościoła przekonania o powołaniu do świętości i apostolstwa wszystkich ludzi. Do głównych założeń tej organizacji należą:
1) przekonanie o synowstwie Bożym – założyciel Opus Dei, św. Josemaria Escriva, mówił: „Synostwo Boże jest podstawą ducha Opus Dei”.
Boże Ojcostwo jest prawdą objawioną przez Chrystusa w Ewangelii i stanowi istotną część doktryny chrześcijańskiej. Człowiek od sakramentu chrztu świętego, staje się dzieckiem Bożym. Jedynym z zadań Opus Dei jest wzmacnianie owego poczucia synowstwa Bożego u wiernych, gdyż podsyca ono zaufanie w Bożą Opatrzność, wpływa na głębszą świadomość godności każdego człowieka i potrzebę braterstwa wśród ludzi.
2) dowartościowanie zwyczajnego życia – Opus Dei podkreśla rolę rodziny, małżeństwa, pracy oraz obowiązków społecznych w życiu chrześcijańskim. Człowiek – realizując się w życiu codziennym – naśladuje Chrystusa. Należy zatem doskonalić każdego dnia serdeczność, cierpliwość, pokorę, pracowitość, sprawiedliwość i inne cnoty. Sama organizacja Opus Dei ma klimat rodziny chrześcijańskiej.
3) jedność życia – założyciel Opus Dei, św. Josemaria Escriva, podkreślał, że prawdziwy chrześcijanin nie może prowadzić „podwójnego życia”; musi postępować zgodnie z wiarą chrześcijańską we wszystkich dziedzinach życia, m.in. w swojej pracy zawodowej.
Innymi słowy, chrześcijaninem jest się cały czas i w każdej sytuacji: „jest tylko jedno życie, uczynione z ciała i ducha, i ono właśnie musi być – duszą i ciałem – święte i pełne Boga”.
4) uświęcenie pracy – Opus Dei wzywa swoich członków do uświęcenia pracy, tzn. do jej starannego wykonywania, z kompetencją zawodową i ze zmysłem chrześcijańskim, czyli dla chwały Bożej i służenia innym. W ten sposób zwykła praca zamienia się w miejsce spotkania