Życie ludzkie jest święte, ponieważ od samego początku domaga się <<stwórczego działania Boga>> i pozostaje na zawsze w specjalnym odniesieniu do Stwórcy, jedynego swego celu. Sam Bóg jest Panem życia, od jego początku aż do końca. Nikt, w żadnej sytuacji, nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego niszczenia niewinnej istoty ludzkiej. (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitae, Wstęp, 5.)
Aborcją nazywa się sztuczne przerwanie ciąży, które polega na usunięciu płodu z łona matki za pomocą metod farmakologicznych lub medycznych. Konsekwencją aborcji jest uśmiercenie płodu.
Aborcja, podobnie jak eutanazja, stanowi w nauce Kościoła katolickiego wykroczenie przeciwko piątemu przykazaniu „Nie zabijaj”, które zakazuje zabójstwa bezpośredniego i zamierzonego. Jest bowiem zamierzonym zabójstwem niewinnego człowieka. Grzech ten dotyczy zarówno samego zabójcy, jak i tych, którzy dobrowolnie współdziałają w zabójstwie. W przypadku aborcji winne są zatem wszyscy Ci, którzy formalnie współdziałają w przerwaniu ciąży, tj. zarówno lekarz (lekarze), jak i matka. Kościół nakłada automatyczną karę ekskomuniki za to przestępstwo przeciw życiu ludzkiemu.
Embrion w nauce Kościoła jest uznawany za