Gospodarz
Główny bohater powieści Myśliwskiego jest starszym mężczyzną, saksofonistą, który w chwili rozpoczęcia fabuły pracuje jako recepcjonista w kompleksie domków letniskowych. Któregoś dnia odwiedza go człowiek z zamiarem kupienia fasoli, jednak Gospodarz posiada tylko niewyłuskane ziarna. Wspólnie zasiadają zatem do łuskania rośliny. Podczas tej czynności bohater zaczyna snuć historię swojego życia, a tajemniczy gość uważnie go słucha, nie zadając żadnych pytań. Gospodarz jest pierwszoosobowym narratorem utworu, który w gawędowej formie zwierza się towarzyszowi ze swojego życia oraz z własnych refleksji i przemyśleń na temat jego przebiegu. Opowieść Gospodarza dotyczy różnych aspektów życia człowieka, zarówno uczuć i emocji takich jak przyjaźń, miłość, przywiązanie, ale również śmierć, jej istota i ludzkie przeznaczenie. Wspomnienia z okresu młodości budzą w mówiącym chęć stawiania ważnych, egzystencjalnych pytań. Próbuje jednocześnie udzielić na nie odpowiedzi. Strumień świadomości Gospodarza przepełniony jest dygresjami, wtrąceniami, wspomnieniami z różnych okresów czasowych – z pewnością nie jest to linearna relacja z życia, ale raczej zawiła, biegnąca swoim torem myśl, wymykająca się wszelkiej logice. Z wypowiedzi narratora dowiadujemy się o jego przodkach, rodzinie, kształcie dzieciństwa oraz losach związanych z wojną i trudnościach w zapewnieniu sobie podstawowego bytu. Główny bohater wydaje się epatować wobec rozmówcy i czytelnika zupełną szczerością i otwarciem, jednak w wielu momentach zaczyna pewne wątki urywając je, a ich zakończenia można się jedynie domyślać. Świadczy to o obawie narratora przed całkowitym obnażeniem się, bólem związanym z przywoływanymi wspomnieniami. Być może Gospodarz liczy, że jego słuchać sam domyśli się co wydarzyło się dalej.
Tajemniczy Gość
Gościa, który zamierza odkupić od Gospodarza fasolę tak naprawdę nie poznajemy. Nie znamy jego imienia i pochodzenia, jednak w dalszym rozwoju powieści zdają się to być fakty co najmniej nieistotne. Pomimo tego, Gość spełnia w książce Myśliwskiego rolę niezwykle ważną – pełni funkcję impulsu, bezpośredniego przyczynku do zwierzeń Gospodarza. Mając skrupulatnego i cierpliwego słuchacza każdy bowiem chętniej otwiera swoją duszę i serce, dzieląc się nawet najskrytszymi refleksjami i przemyśleniami. Od momentu gdy panowie zaczynają łuskać fasolę, jegomość w ogóle się nie odzywa – nie wiemy również do końca czy i jak reaguje na słowa Gospodarza. Najważniejszym wydaje się pozostawać sam fakt, że słuchacz istnieje i siedzi naprzeciw mówiącego. Stanowi dla Gospodarza swoistą motywację do spojrzenia wstecz i postawienia ważnych, niezmiennie uniwersalnych pytań o istotę życia i jego aspekty.