Narrator powieści, Władysław Szpilman, rozpoczyna swoje opowiadanie w roku 1939, w momencie gdy Niemiecka armia wkracza na tereny Polski, rozpoczynając II wojnę światową. Narratora, a zarazem głównego bohatera, poznajemy w momencie gdy odbywa swój koncert fortepianowy w studiu Polskiego Radia. Muzyka wypływająca z radioodbiorników przeplata się z odgłosami spadających za oknami pocisków. Niemcy zajmują Warszawę, rozpoczynając bardzo rygorystyczną i trudną dla polskich obywateli, okupację. Prześladowana jest zarówno ludność polska, jak i żydowska. Także rodzina słynnego pianisty nie uniknęła represji – Szpilmanowie zmuszeni byli do oddania całego swojego majątku. W jego skład wchodziły dzieła sztuki, srebra rodowe, biżuteria i inne kosztowności. Punktem najbardziej dojmującym dla Władysława Szpilmana jest konieczność sprzedaży swojego ukochanego instrumentu, byleby zyskać środki do życia.