ascetycznej narracji towarzyszące więźniom uczucie pustki i beznadziei.
W narracji opowiadań Tadeusza Borowskiego pojawia się wiele elementów naturalistycznych. Tadek szczegółowo i wiernie opisuje rzeczywistość obozową, nie pomija tematów szokujących, drażliwych i bolesnych – wspomina o przejmującym cierpieniu, wylicza kolejne obrazy ludzkiego zhańbienia, nie zapomina też o sferze seksualnej człowieka.
Warto także zwrócić uwagę na liczne kontrasty obecne w narracji Borowskiego. Służą one przede wszystkim uwypukleniu różnic między obozem koncentracyjnym a światem poza jego murami. Pojawiają się one we wspomnieniach o życiu przed obozem („U nas w Auschwitzu) oraz w opisach przyrody („Dzień na Harmenzach”). Opisy rzeczywistości lagrowej były suche i oszczędne w środki wyrazu. Z kolei we wspomnienia o wolności, młodości, niewinności narrator wplata elementy liryczne, używa bogatego języka.