Opis Akademii Pana Kleksa

Akademia Pana Kleksa mieści się na samym końcu ulicy Czekoladowej, w ogromnym, pełnym dolin i wąwozów parku. Zajmuje duży trzypiętrowy gmach z czerwonej cegły otoczony wysokim murem, w którym co kawałek znajdują się drzwi prowadzące do jakiejś bajki – za niektórymi znajdują się baśnie pana Andersena, za innymi bajki panów Grimm, a dalej jeszcze inne opowieści dla dzieci. Furtek nie sposób zliczyć, nikt też nie posiada mapy ułatwiającej rozeznanie się w rozmieszczeniu bajek, chłopcy bowiem instynktownie przechodzą przez drzwiczki najbardziej z jakichś względów im odpowiadające i zawsze znajdują tę bajkę, której poszukiwali.

Na parterze budynku mieszczą się pracownie szkolne, zaś piętro pełni rolę internatu dla chłopców z ogromną wspólną sypialnią, wymyślnymi łazienkami oraz kuchnią i jadalnią. Drugie piętro w całości należy do Pana Kleksa, choć zajmuje w nim jedną zaledwie sypialnię, wszystkie pozostałe pomieszczenia są zawsze zamknięte na klucz i skrywają sekrety profesora.

W Akademii uczy się dwudziestu czterech chłopców, których imiona rozpoczynają się na „A”, według Pana Kleksa jest to bowiem litera symbolizująca mądrość i ciekawość świata. Codziennie rano wszystkich uczniów budzą krople wody kapiące na ich nosy ze dziur w suficie, później zaś ma miejsce poranna toaleta odbywana przez dzieci wyjątkowo chętnie, bo z natrysków zamiast zwykłej wody wydobywa się woda sodowa z sokiem. Nie ma tu typowego dla przyszkolnych internatów personelu, toteż uczniowie wykonują wszystkie obowiązki sami, dzieląc się nimi sprawiedliwie w zależności od upodobań i tego, co wychodzi im najlepiej. W kuchni niepodzielnie rządzi Pan Kleks, przygotowując dla wszystkich chłopców pyszne potrawy z kolorowych szkiełek i smakowych farb, których rozmiar zmienia dowolnie dzięki zaczarowanej powiększającej pompce.

W niecodziennej szkole odbywają się takie lekcje, jak kleksografia, przędzenie liter, leczenie chorych sprzętów, zaś lekcja geografii polega na kopaniu globusa jak piłki i wymienianiu dotkniętych trzewikiem miast. Celem nauki w Akademii nie jest przyswojenie tabliczki mnożenia czy kaligrafii, ale zachęcenie uczniów do poznania tego, co w świecie jest naprawdę ciekawe i pożyteczne.

Bajka o Akademii Pana Kleksa, tak jak wszystkie bajki, musi mieć swój koniec, kiedy więc przychodzi na to czas, przed oczami małego wychowanka, Adasia Niezgódki, wspaniały budynek z wielkim parkiem i niezliczonymi furtkami w długim murze zaczyna maleć, aż w końcu znika zupełnie w klatce szpaka Mateusza. Okazuje się wtedy, że zaczarowana Akademia nigdy nie istniała, była jedynie wytworem wyobraźni autora, który przy spisywaniu podobnych historii bawi się równie dobrze jak ich bohaterowie.