Charakterystyka Uli Zalewskiej

Ula Zalewska należy do dwójki głównych bohaterów powieści Ireny Jurgielewiczowej pt. „Ten obcy”. Jest sympatyczną trzynastolatką o szczupłej sylwetce i pięknych jasnych włosach. Matka dziewczyny umarła niedługo przed rozpoczęciem akcji, zaś ojciec ożenił się powtórnie kilka lat temu i zamieszkał z nową rodziną w Olszynach. Ula nigdy nie wybaczyła mu odejścia od mamy i przez długi czas nie chciała utrzymywać z nim bliższych kontaktów, dlatego też po śmierci matki pozostała pod opieką ciotek w Warszawie. Wakacyjny pobyt w Olszynach jest pierwszym spotkaniem z ojcem po dłuższym okresie i w finale powieści okazuje się czasem pojednania.

Wśród bohaterów powieści Ula jest postacią najbardziej skupioną, zawsze zamyśloną i roztrząsającą w głowie każdą, nawet najbłahszą kwestię po wielekroć. Jej dynamiczne życie wewnętrzne sprawia, że nie jest typową nastoletnią szczebiotką i przy pobieżnej obserwacji może wydawać się osobą zamkniętą. To ona jako pierwsza wyciąga jednak rękę ku Zenkowi, zdając się na instynkt, który podpowiada jej osobę potrzebującą pomocy i w dużej mierze bliską, młodych bohaterów łączą bowiem podobne historie życiowe. Brak jej jeszcze pewności siebie, w strachu przed niezrozumieniem woli więc nie dzielić się swoimi przemyśleniami z przyjaciółmi lub też upraszcza je do formy, z której sama jest później głęboko niezadowolona.

Ula kocha zwierzęta, a żywioną dla nich empatię przeciąga nierzadko na ludzi, posiadając niejako naturalny odruch pomagania, jakiemu nie towarzyszą nigdy jakiekolwiek kalkulacje, czy chęć znalezienia się w centrum uwagi. Chętnie wybiera miejsce w cieniu innych, tutaj ma bowiem możliwość bez przeszkód toczyć swoje wewnętrzne debaty i nie musi udawać osoby, którą nie jest. Jej subtelność i dobroć zdają się być podstawą szlachetności, z którą zdecydowanie odmawia udziału w kradzieży i odpracowuje szkody poczynione przez Zenka. Aby pomóc tajemniczemu chłopakowi Ula zapomina nawet o niechęci do ojca i znajduje w sobie odwagę, aby poprosić go o przysługę, dzięki czemu stawia również pierwszy krok w odbudowaniu rodzinnej relacji. Jej uczciwość, szlachetność i wyrastająca ponad jej wiek powaga zostają wreszcie docenione i znajdują swojego adoratora w osobie Zenka.