Jakie były główne założenia Konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej?

Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej oparto na czterech zasadach:

1. Trójpodziału władzy – władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza

2. Wzajemna równowaga między trzema władzami

3. Wprowadzała ustrój republikański

4. Organizowała kraj jako federację

Kongres był władzą ustawodawczą. Składał się on z Senatu i izby Reprezentantów. Członkowie izby reprezentantów byli wybierani w wyborach powszechnych na dwa lata. Senatorów wybierały stanowe ciała przedstawicielskie na sześć lat. Kandydat na posła musiał mieć ukończone 25 lat, kandydat na senatora – 30 lat. Osoba ta musiała stale zamieszkiwać na terenie stanu z którego kandydowała, a w okresie sprawowania urzędu nie mogła pełnić innych funkcji.

Kompetencje Izby Reprezentantów:

• Pierwszeństwo rozpatrywania ustaw podatkowych

• Prawo do postawienia prezydenta w stan oskarżenia za zdradę stanu, korupcję, ciężkie przestępstwa

Kompetencje Senatu

• Rozstrzyganie win prezydenta i wydawanie wyroku

• Miał prawo pozbawić prezydenta urzędu

• Wyrażał zgodę na zawieranie traktatów międzynarodowych wymaganą większością 2/3 głosów

• Wyrażał zgodę na nominację ambasadorów, sędziów federalnych i wysokich urzędników federalnych

• Miał możliwość odrzucenia prezydenckiego veta większością 2/3 głosów

Kompetencje Kongresu:

• Uchwalanie podatków

• Nakładanie ceł

• Kwestie monetarne

• Prowadzenie polityki zagranicznej

• Nadzór nad handlem zarówno wewnętrznym jak i zagranicznym

• Przyjmowanie stanów do Unii

• Nadzór nad milicją, wojskiem i flotą

Kompetencje prezydenta jako władzy wykonawczej:

• Dowodzenie armią i milicją

• Mianowanie urzędników państwowych i sędziów federalnych

• Mianowanie przedstawicieli dyplomatycznych

• Prawo łaski

• Obowiązek informowania Kongresu o stanie Unii

• Prawo veta w stosunku do uchwał Kongresu

• Możliwość zwoływania nadzwyczajnych posiedzeń Kongresu

• Organizował „spotkania gabinetu” – zebrania z sekretarzami poszczególnych departamentów

Prezydent nie miał prawa do inicjatywy ustawodawczej. Był wybierany na cztery lata w drodze wyborów dwustopniowych. W pierwszym stopniu każdy stan wybiera swoich elektorów, którzy w drugim stopniu wybierali prezydenta, z pośród dwóch kandydatów. Aby zostać prezydentem należało uzyskać bezwzględną większość głosów, przegrany zostawał wiceprezydentem.

Konstytucja powoływała departamenty (ministerstwa). Każdym departamentem kierował sekretarz stanu. Nominował ich na to stanowisko prezydent, przed którym byli odpowiedzialni. Powołano następujące departamenty:

• Departament Spraw Zagranicznych (przemianowany na Departament Stanu)

• Departament Skarbu i Wojny

• Departament Sprawiedliwości

• Departament Poczty

• Departament Finansów, Marynarki, Spraw wewnętrznych i Rolnictwa

Zmiana konstytucji:

Była konstytucją „sztywną” ponieważ można było zmienić jej postanowienia kwalifikowaną większością 2/3 głosów każdej z izb Kongresu. Następnie zmiana wymagała zatwierdzenia przez organy ustawodawcze poszczególnych stanów większością 2/3 głosów. Rygorystyczne zasady zmiany konstytucji powodowały, że pozostała ona niezmieniona do dziś, natomiast dostosowanie jej do wymogów społecznych związanych ze zmianami światopoglądowymi nastąpiło w drodze tzw. „poprawek” do Konstytucji.