Meniskiem nazywana jest powierzchnia swobodna cieczy, która ma kontakt z powierzchnią ciała stałego.
Na rysunku poniżej przedstawione zostały dwa naczynia wypełnione różnymi cieczami. W pierwszym z naczyń powstał menisk wklęsły, natomiast w drugim menisk wypukły. Różnica ta jest konsekwencją różnych wartości sił przylegania (Fp) pomiędzy cząsteczkami cieczy, a ściankami naczynia oraz sił spójności (Fs) między cząsteczkami obu cieczy.
Rys. Menisk a) wklęsły, b) wypukły. Na rysunku zaznaczono siły działające na cząsteczkę cieczy, znajdującą się w pobliżu ścianek naczynia.
Menisk wklęsły powstaje wtedy, gdy siły przylegania mają większą wartość od sił spójności. Wówczas ciecz zwilża ścianki naczynia. Wypadkowa siła (Fw), działająca na cząsteczkę cieczy, znajdującą się w pobliżu ścianek naczynia skierowana jest w stronę od cieczy.
W przypadku, gdy siły spójności mają większą wartość od sił przylegania powstaje menisk wypukły. Wypadkowa siła działająca na cząsteczkę cieczy skierowana jest do środka tej cieczy, a więc ciecz nie zwilża w tym przypadku ścianek naczynia.