Luneta

Luneta jest przyrządem optycznym, który służy do obserwacji obiektów znajdujących się w dużej odległości od obserwatora. Luneta systemu Keplera składa się z dwóch soczewek skupiających, z których jedna jest obiektywem, natomiast druga okularem. Okular w lunecie pełni rolę lupy, która powiększa obraz wytworzony przez obiektyw.
Rys. Schemat powstawania obrazu w lunecie systemu Keplera.

Jak wynika z przedstawionego rysunku obraz wytworzony przez lunetę jest bardzo silnie powiększony, odwrócony oraz pozorny. Odwrócenie obrazu jest w obserwacjach naziemnych dość niewygodne, dlatego w lunetach często stosuje się dodatkowe soczewki lub pryzmaty, których zadaniem jest jedynie odwrócenie obrazu.
Powiększenie liniowe lunety wyraża się przybliżonym wzorem:

\(p= \frac{f _{ob} }{f _{ok} } \)
 
gdzie: f_ob – ogniskowa obiektywu, f_ok – ogniskowa okularu.

Luneta – przykład.

Zdolność skupiająca obiektywu lunety wynosi 1 dioptria. Jakie okulary należy zamocować w lunecie, aby uzyskać obrazy o powiększeniach równych 20, 100 i 200 razy?

Dane:                                        Szukane:
Z_ob = 1D                                     f_ok1 = ?
p₁ = 20                                        f_ok2 = ?
p₂ = 100                                      f_ok3 = ?
p₃ = 200                                    

Rozwiązanie:

\(p= \frac{f _{ob} }{f _{ok} } \Rightarrow f _{ok} = \frac{f _{ob} }{p} \)

\(Z _{ob} =- \frac{1}{f _{ob} } \Rightarrow f _{ob} = \frac{1}{Z _{ob} } =1m\)

Stąd:

\(f _{ok1} = \frac{1m}{20}=0,05m \)

\(f _{ok2} = \frac{1m}{100}=0,01m \)

\(f _{ok3} = \frac{1m}{200}=0,005m \)