Gdy promień świetlny pada na gładką powierzchnię, która rozdziela dwa ośrodki o różnych współczynnikach załamania światła, to na powierzchni odbijającej może nastąpić rozdzielenie promienia świetlnego na promienie: odbity i załamany.
Prawo odbicia światła sformułowane zostało przez starożytnego greckiego matematyka Euklidesa. Głosi ono, że kąty padania i odbicia są sobie równe i leżą w tej samej płaszczyźnie.
\( \alpha = \alpha \)`
Obydwa kąty mierzone są od prostej normalnej do płaszczyzny odbijającej, tj. prostej prostopadłej do płaszczyzny rozdzielającej oba ośrodki.