Podpowłoką elektronową nazywamy zbiór orbitali danego typu, należący do jednej powłoki elektronowej. Liczba podpowłok w danej powłoce jest równa numerowi powłoki.
Oznacza się je tak, jak tworzące je orbitale (odpowiednio s, p, d, f), a na każdą z nich składa się tyle orbitali, ile istnieje form przestrzennych dla danego typu orbitalu (odpowiednio 1,3,5,7). Podpowłoki przedstawiane są graficznie w postaci grup kwadratów (jak na rysunku poniżej), w których liczba kwadratów jest równa liczbie tworzących je orbitali. Kolejne podpowłoki określa się poprzez podanie numeru powłoki oraz konkretnego orbitalu. Ich energia stopniowo się zwiększa, począwszy od podpowłoki 1s.