Tasiemiec nieuzbrojony
Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata) jest najpospolitszym spośród wszystkich tasiemców spotykanych u człowieka. Zbudowany jest ze skoleksu (główki) zaopatrzonego w przyssawki oraz licznych członów (do 2000). Osiąga długość nawet do 20 metrów.
 |
| Tasiemiec nieuzbrojony |
Tasiemiec uzbrojony
Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium) składa się ze skoleksu, który posiada zarówno przyssawki jak i haczyki oraz licznych członów (800-1000). Jest krótszy od tasiemca nieuzbrojonego – osiąga do 4 metrów długości.
 |
| Tasiemiec uzbrojony |
W cyklu rozwojowym tych tasiemców występuje tylko jeden żywiciel pośredni, którym u tasiemca nieuzbrojonego jest krowa a u uzbrojonego świnia. Człowiek jest żywicielem ostatecznym tych pasożytów co oznacza, że w jego ciele żyją postacie dorosłe. Do zarażenia dochodzi w wyniku zjedzenia surowego mięsa wołowego (tasiemiec nieuzbrojony) lub wieprzowego (tasiemiec uzbrojony), w którym występują larwy – wągry. Objawami klinicznymi inwazji dojrzałych pasożytów są: nudności, bóle głowy i brzucha, chudniecie, osłabienie, niepokój. Profilaktyka polega na nie spożywaniu mięsa z niewiadomego źródła (nieprzebadanego weterynaryjnie) oraz unikaniu jedzenia mięsa w surowej postaci.
Cykl rozwojowy tasiemca nieuzbrojonego
Dojrzałe człony, które zawierają zapłodnione jaja odrywają się i wraz z kałem wydostają się na zewnątrz ciała żywiciela ostatecznego. Aby doszło do dalszego rozwoju uwolnione z członów jaja (które mogą w środowisku zewnętrznym przetrwać do kilku miesięcy) muszą zostać zjedzone prze krowę. Bydło, które jest żywicielem pośrednim zaraża się zjadając zainfekowaną jajami trawę. W jelicie krowy z jaj wylęga się kulista larwa onkosfera, która zaopatrzona jest w trzy pary haczyków. Onkosfera wydostaje się z przewodu pokarmowego i wraz z krwią przemieszcza się do innych narządów. Najczęściej osiedla się w mięśniach, gdzie przekształca się w drugie stadium larwalne czyli wągra, który nazywany jest też cysticerkusem. Ma on postać niewielkiego (kilka mm) pęcherzyka wypełnionego płynem, w którym skoleks zaopatrzony w wieniec haczyków wpuklony jest do środka wągra. Człowiek, który jest żywiceilem ostatecznym tego tasiemca zaraża się nim poprzez zjedzenie narządów (najczęsciej mięsni) żywiciela pośredniego zawierających wągry W jelicie człowieka główka tasiemca wydostaje się na zewnątrz i przyczepia do jego ścian za pomocą aparatu czepnego. Wówczas rozpoczyna się przyrost członów, które stopniowa osiągają dojrzałość płciową. Wówczas cykl zatacza koło i może rozpcząc sie od nowa.
Cykl rozwojowy tasiemca uzbrojonego
Cykl ten jest bardzo podobny do cyklu tasiemca nieuzbrojonego, z tym że występuje tutaj inny żywiciel pośredni, którym jest świnia.
 |
| Cykl rozwojowy tasiemca nieuzbrojonego (Taenia saginata) i uzbrojonego (Taenia solium). |