Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata) jest najpospolitszym spośród wszystkich tasiemców spotykanych u człowieka. Zbudowany jest ze skoleksu (główki) zaopatrzonego w przyssawki oraz licznych członów (do 2000). Osiąga długość nawet do 20 metrów.
 |
| Tasiemiec nieuzbrojony |
Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium) składa się ze skoleksu, który posiada zarówno przyssawki jak i haczyki oraz licznych członów (800-1000). Jest krótszy od tasiemca nieuzbrojonego – osiąga do 4 metrów długości.
 |
| Tasiemiec uzbrojony |
W cyklu rozwojowym tych tasiemców występuje tylko jeden żywiciel pośredni, którym u tasiemca nieuzbrojonego jest krowa a u uzbrojonego świnia. Człowiek jest żywicielem ostatecznym tych pasożytów co oznacza, że w jego ciele żyją postacie dorosłe. Do zarażenia dochodzi w wyniku zjedzenia surowego mięsa wołowego (tasiemiec nieuzbrojony) lub wieprzowego (tasiemiec uzbrojony), w którym występują larwy – wągry. Objawami klinicznymi inwazji dojrzałych pasożytów są: nudności, bóle głowy i brzucha, chudniecie, osłabienie, niepokój. Profilaktyka polega na nie spożywaniu mięsa z niewiadomego źródła (nieprzebadanego weterynaryjnie) oraz unikaniu jedzenia mięsa w surowej postaci.
Cykl rozwojowy tasiemca nieuzbrojonego:
Dojrzałe człony, które
