Bruzdogłowiec szeroki - cykl rozwojowy

Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum) to najdłuższy (3-20 m) z pośród tasiemców pasożytujących u człowieka. Zbudowany jest ze skoleksu (główki) zaopatrzonego w bruzdy przyssawkowe (czepne) oraz licznych członów (nawet do 3000). 20% pierwszych członów jest jałowa, pozostałe zawierają macicę wraz z jajami. 

bruzdogłowiec szeroki - człony

Człony bruzdogłowca szerokiego

Bruzdogłowiec szeroki - żywiciele, choroby

W cyklu rozwojowym tego tasiemca występuje dwóch żywicieli pośrednich (pierwszym jest skorupiak, a drugim ryba kostnoszkieletowa). Żywicielem ostatecznym jest ssak np. kot. Również człowiek może stać się żywicielem  tasiemca. Do zarażenia dochodzi w wyniku spożycia zainfekowanych ryb i ich jaj (ikry). Bruzdogłowiec wywołuje chorobę zwaną difylobatriozą, która w Polce jest rzadko spotykana wśród ludzi (natomiast ssaki i ptaki rybożerne są często zarażone). Objawami klinicznymi tej choroby są: bóle głowy i brzucha, chudniecie, biegunki, niedrożność jelit oraz  niedokrwitość megaloblastyczna, która spowodowana jest brakiem witaminy B12  (wchłaniana przez tasiemca w dużych ilościach). Profilaktyka tej choroby polega na unikaniu spożywania półsurowych ryb i innych półproduktów rybnych.

Cykl rozwojowy bruzdogłowca szerokiego

Dojrzały bruzdogłowiec szeroki pasożytuje u człowieka (lub innego ssaka) w jelicie, w którym jaja wydostają z członów i wraz z kałem są wydalane do wody. Z jaj wylęga się orzęsiona swobodnie pływająca larwa – koracidium. Jeśli ta larwa zostanie zjedzona przez planktonicznego skorupiaka – oczlika, czyli pierwszego żywiciela pośredniego, wówczas przekształca się w jego ciele w drugą postać larwalną czyli procerkoid. Aby doszło do dalszego rozwoju skorupiak musi zostać zjedzony przez szczupaka lub inną rybę (w Polsce najczęściej zarażonymi rybami obok szczupaka są: okoń, miętus, sielawa, łosoś i węgorz), w której procerkoid  przekształca się plerocerkoid. Ten wydostaje się z żołądka i osiedla   najczęściej w mięśniach, rzadziej w układzie rozrodczym lub tkance łącznej drugiego żywiciela pośredniego.  Gdy ryba zostanie zjedzona przez człowieka lub innego drapieżnego ssaka (kota, pas, fokę, niedźwiedzia) larwa dostaje się do  jelita swojego żywiciela ostatecznego, w którym przekształca się w dojrzałego tasiemca. U człowieka postać dorosła dorasta do kilkunastu metrów długości (nawet do 20 m), w przewodzie pokarmowym kota i innych ssaków żywiących się rybami osiąga zazwyczaj mniejsze rozmiary.

bruzdogłowiec szeroki - cykl rozwojowy
Cykl rozwojowy bruzdogłowca szerokiego (Diphyllobothrium latum)

Polecamy również:

  • Cykl rozwojowy tasiemca nieuzbrojonego i uzbrojonego

    Tasiemiec nieuzbrojony Taenia saginata jest  najpospolitszym spośród wszystkich  tasiemców spotykanych u człowieka. Zbudowany jest ze skoleksu (główki) zaopatrzonego w przyssawki oraz licznych członów (do 2000). Osiąga długość nawet do 20... Więcej »

  • Cykl rozwojowy tasiemca bąblowcowego

    Tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus) to gatunek niewielkiego ale groźnego tasiemca (5mm), którego postać dorosła składa się ze skoleksu (główki) wyposażonego w haki oraz najczęściej trzech członów (niedojrzałego, dojrzałego i macicznego). Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 4 + 1 =
Ostatnio komentowane
• 2025-03-08 02:40:40
cycki lubie
• 2025-03-05 14:35:07
bardzo to działanie łatwe
• 2025-03-03 13:00:02
Jest nad czym myśleć. PEŁEN POZYTYW.
• 2025-03-02 12:32:53
pozdro mika
• 2025-02-24 20:08:01