Pojęciem patologii społecznej określamy różnego rodzaju zachowania, które w wyraźny sposób odbiegają od przyjętych w danym społeczeństwie norm i wartości uznanych za właściwe. Do patologii społecznych zaliczamy m.in. alkoholizm, narkomanię, przestępczość, różnego rodzaju dewiacje seksualne, także przemoc domowa.
Patologie społeczne – ich źródła, przejawy i sposoby ich niwelowania – były badane i analizowane przez wielu badaczy, którzy wskazywali na wiele zróżnicowanych teorii przyczyn powstawania patologii społecznych. Ogólnie można powiedzieć, że patologie te powstają w wyniku niedostosowania społecznego jednostki i poszukiwaniem przez nią sposobów radzenia sobie z rzeczywistością, otaczającym ją światem, problemami, poszukiwaniem akceptacji społecznej.
Koniecznie należy podkreślić, że patologie społeczne oddziałują zarówno na jednostkę, jak i na grupę społeczną, najczęściej najbliższe otoczenie.
Przeciwdziałanie patologiom społecznym jest procesem bardzo długotrwałym, często mało efektywnym i – koniecznie – wymagającym współpracy bardzo wielu instytucji. Żeby całkowicie zlikwidować patologie społeczne konieczna jest likwidacja ich źródeł, jest to jednak właściwie niemożliwe do zrealizowania, ponieważ nie da się szybko usunąć nierówności społecznych, bezrobocia itp.