Najogólniej rzecz biorąc, przyczyną gwałtownego zmniejszenia się aktywności gospodarczej w gospodarkach różnych krajów i przedsiębiorstwach jest stan labilności pomiędzy popytem a podażą w ujęciu globalnym. Współczesny kryzys gospodarczy to kryzys, który rozpoczął się w 2008 roku w Stanach Zjednoczonych, stamtąd przeniósł się do Europy i do większość krajów na świecie, przede wszystkim wysoko rozwiniętych.
Przyczyną kryzysu w USA było szybko rosnące zadłużenie tego kraju na arenie międzynarodowej, przede wszystkim w Chinach (które stały się największym wierzycielem USA), to z kolei wiązało się z szybko rosnącym ujemnym deficytem handlowym. W sytuacji, gdy kryzys dosięga największe mocarstwo, bardzo szybko przenosi się na mniejsze i powiązane lub uzależnione od tego mocarstwa państwa.
Kolejną przyczyną było obniżanie długoterminowych stóp procentowych, co wpłynęło na niski koszt kredytu - zachęciło to obywateli do zadłużania się. Banki, chcąc pozyskać więcej klientów, obniżały wymogi kredytowe, doprowadzając do tego, że coraz więcej ludzi zaczynało prowadzić życie na kredyt, ponad swoje możliwości. Efektem tego była deregulację polityki kredytowej.
Następną przyczyną jest kryzys tradycyjnych wartości, rodziny, hedonizm, które prowadzą do niskiego przyrostu naturalnego, a więc skutkują starzeniem się społeczeństwa. To z kolei stwarza problem z siłą roboczą i niewydolnością systemów świadczeń socjalnych i opieki zdrowotnej.