Wstęp
Zaufanie to fundament bliskich relacji międzyludzkich. Jest kluczowe w tworzeniu więzi miłosnych, rodzinnych i społecznych. Zaufanie polega na przeczuciu, że drugi człowiek nas nie zawiedzie i że będziemy mogli na nim polegać. Wysoki poziom zaufania do innych ludzi pozytywnie wpływa na nasze zdrowie psychiczne i komfort życia. Przeświadczenie o uczciwości współobywateli jest bardzo ważnym elementem budowania stabilnego i solidarnego społeczeństwa. W prawie istnieje na przykład pojęcie zawodów zaufania publicznego. Wykonujący je ludzie powinni wykazywać się licznymi cnotami obywatelskimi.
Rozwinięcie
Tragedia „Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego jest znakomitym traktatem politycznym, który pokazuje uniwersalne przyczyny upadku państw. Akcja utworu rozgrywa się w przededniu wybuchu wojny trojańskiej. Głównym bohaterem dzieła jest Antenor, mądry polityk trojański i mąż stanu, który opowiada się za pokojem z Grekami. Jego przeciwnikiem i konkurentem politycznym jest Aleksander (Parys), odpowiedzialny za porwanie pięknej królowej Heleny. Trojańczycy muszą zdecydować, czy chcą wojny, czy też zwrócą wolność uwięzionej i bezprawnie przetrzymywanej kobiecie. Posłowie trojańscy dzielą się na dwa obozy – zwolenników wojny i obrońców pokoju. Antenor jest orędownikiem rozejmu z Grekami, ponieważ obawia się, że wojna sprowadzi klęskę na cały naród. Bohater ten myśli przede wszystkim o dobru całego społeczeństwa, dlatego odrzuca niesnaski między państwami i jest gotowy na kompromisy. Aleksander, jego adwersarz, to człowiek skupiony na sobie i swoich problemach. Jako polityk kieruje się prywatą i własnym interesem. Przekonuje innych posłów do swoich poglądów za pomocą łapówek i słownych manipulacji. Aleksander jest sprawnym językowo populistą – potrafi uwieść tłum swoimi przemowami. Obawiający się porażki Antenor za wszelką cenę stara się przekonać posłów do poparcia idei rozejmu. Ostatecznie ponosi klęskę, a Troja przystępuje do tragicznej w skutkach wojny. Rozsądne słowa i czyny przegrywają z populizmem i korupcją.
„Romeo i Julia” Williama Szekspira to jedna z najsłynniejszych tragedii w historii literatury. Szekspirowski dramat przedstawia losy dwojga kochanków, którzy nie mogą się pobrać, ponieważ ich rodziny są ze sobą zwaśnione. Tytułowi bohaterowie zamierzają wziąć ślub w tajemnicy. Julia zamierza upozorować własną śmierć, żeby bez przeszkód uciec z ukochanym. Intryga się jednak nie udaje na skutek tragicznego nieporozumienia. Przekonany o śmierci Julii Romeo popełnia samobójstwo. Zrozpaczona kobieta również odbiera sobie życie, kiedy dowiaduje się o odejściu ukochanego. Decyzje kochanków pokazują, że miłość zawsze należy okazywać czynem. Same słowa nigdy nie wystarczą.
Zakończenie
Omówione dramaty udowadniają, że miłość i troska o innych ludzi powinny być potwierdzane przez czyny. Nie można okazywać ludziom dobra samym tylko słowem. Zaufanie buduje się wtedy, gdy za słowami podążają dobre i odpowiedzialne decyzje. Tylko wtedy można zbudować trwałą więź z drugim człowiekiem lub udane relacje w społeczeństwie.