Definicja
Rym polega na powtórzeniu podobnych lub tych samych układów brzmieniowych występujących w zakończeniach wyrazów w zdaniu czy w wersie.
Funkcja
Rym posiada funkcję wierszotwórczą, łącząc wersy w strofy, nadając całemu utworowi odpowiedni układ, instrumentacyjną - kształtuje brzmieniową warstwę tekstu i semantyczną, to znaczy wpływa na uwydatnienie znaczenia poszczególnych segmentów tekstu.
Rodzaje i przykłady
- rymy męskie, posiadające akcent na ostatnia sylabę np. dłoń – skroń
- rymy daktyliczne, z akcentem na trzecią sylabę od końca np. zakochać – zaszlochać
- rymy wewnętrzne, występujące w środku wersu lub zdania
- rymy końcowe, na końcu wersu lub zdania
- rymy dokładne np. lodzie – wodzie
- rymy inicjalne, występujące na początku wersu
- rymy niedokładne
- rymy gramatyczne, gdzie współbrzmienie wyrazów wynika z podobieństwa końcówek gramatycznych np. chodzić – rodzić
- rymy niegramatyczne, składające się z wyrazów pochodzących z różnych grup gramatycznych, mogą różnić się formą gramatyczną np. cały - chwały
- rymy składane, wychodzące poza przestrzeń jednego wyrazu np. chłodna – do dna
- rymy bogate, obejmujące liczne głoski
- rymy banalne (częstochowskie) np. ojczyzna – blizna, szczerze – wierzę
- rymy wyszukane, powstałe przez połączenie nietypowych wyrazów
Układy rymów
- parzyste, aabb
- nieparzyste, abab
- okalające, abba