Francuski komediopisarz Molier był jednym z najwybitniejszych twórców epoki baroku w Europie. Był przedstawicielem mieszczaństwa – warstwy społecznej, która odgrywała wielką rolę w rozwoju kultury europejskiej w XVII wieku. Znaczenie mieszczan wzrosło wraz z powstaniem nowoczesnych miast europejskich, które stały się centrami życia politycznego, kulturalnego i gospodarczego. Mieszczanie byli bywalcami teatrów, organizowali biesiady i przedstawienia. Obyczaje arystokratów i mieszczan przepełnione były konwenansami, skomplikowanymi ceremoniami i wyrafinowaniem. Charakterystyczną cechą kultury baroku jest teatralizacja. Barokowa skłonność do widowiskowości wpłynęła na rozwój teatru i dramatu. Molier ukazywał w swoich dramatach ludzkie charaktery i relacje w krzywym zwierciadle. Piętnował wady i obłudę w sferze moralności. W jego dramatach znajdujemy pochwałę wolności i szczerości w relacjach międzyludzkich. Jedną z najwybitniejszych komedii Moliera jest „Skąpiec”.
Relacje rodzinne w krzywym zwierciadle komedii na przykładzie „Skąpca” Moliera
Komedia Moliera przedstawia relacje w rodzinie wdowca Harpagona, który mieszka ze swoimi dorosłymi dziećmi – córką Elizą i synem Kleantem. Ojciec planuje małżeństwa swoich dzieci wbrew ich woli. Córkę zamierza wydać za mąż za znacznie starszego mężczyznę o imieniu Anzelm. Eliza jest jednak zakochana w innym mężczyźnie, ale boi się wprost przeciwstawić ojcu. Harpagon jest despotyczny i surowy, dlatego się znosi sprzeciwu. Chce, żeby Kleant ożenił się z pewną wdową, a sam zamierza poślubić dużo młodszą od siebie Mariannę. Okazuje się jednak, że w Mariannie zakochany jest Kleant. Chłopak przeżywa straszne cierpienie, dowiedziawszy się, że ukochana zostanie niedługo jego macochą. Dzieci Harpagona marzą o wyrwaniu się spod ojcowskiej władzy. Ojciec jest bowiem dla nich przeszkodą na drodze do szczęścia. Sytuację dodatkowo komplikuje chorobliwe wręcz skąpstwo Harpagona. Bohater jest całkowicie zdominowany przez pieniądze i chęć ciągłego pomnażania kapitału. Kiedy dowiaduje się, że Kleant zdobywa pieniądze dzięki grze w karty, nie oburza się ani nie gani syna, mimo że ten sposób zarobkowania powszechnie uważany był za niegodny. Harpagon zgadza się na śluby swoich dzieci z ich wybrankami, kiedy Anzelm oznajmia mu, że pokryje wszystkie koszty. Największą radość wzbudza w nim odzyskanie szkatułki ze złotem, którą tymczasowo utracił.
Relacje rodzinne w krzywym zwierciadle komedii na przykładzie „Chmur” Arystofanesa
Komedia Arystofanesa przedstawia trudne relacje rodzinne między ojcem i synem. Strepsjades, grecki rolnik, ma poważne problemy finansowe z powodu wybryków swojego syna, Fejdippidesa. Chłopak jest rozrzutny, trwoni pieniądze na gry hazardowe i wyścigi konne. Ojciec namawia go, żeby wstąpił do szkoły Sokratesa, w której nauczy się retorycznych sztuczek, pomocnych w rozmowie z wierzycielami. Fejdippides podejmuje naukę u Sokratesa, co bardzo zmienia jego charakter. Zdaje się zbyt pewny siebie i traci szacunek do ojca. Uważa, że ma prawo bić ojca, skoro sam był bity w dzieciństwie. Zrozpaczony Strepsjades mści się na Sokratesie i podpala szkołę. Filozof i jego uczniowie ratują życie w ostatniej chwili.