Geneza
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie pochodzi z opisującej podróż Jezusa do Jerozolimy 10 części Ewangelii św. Łukasza i zajmuje wersety od 30 do 37. Ewangelia św. Łukasza powstała prawdopodobnie w latach 75-80 n.e.
Czas i miejsce
Przypowieść przytoczył Jezus w drodze do Jerozolimy. Nauka z historii ma charakter uniwersalny, więc czas zdarzenia, o którym mówi, jest bliżej nieokreślony, ale też nie jest to konieczne dla zrozumienia jej przesłania.
Interpretacja
Przypowieść o dobrym Samarytaninie porusza problem miłosierdzia, jakie ludzie powinni okazywać swoim bliźnim. Los żadnego człowieka nie może być drugiemu obojętny.
Tytułowy dobry Samarytanin okazuje miłosierdzie przypadkowo spotkanemu człowiekowi, który padł ofiarą złodziei. Samarytanin troszczy się o niego i opatruje mu rany, zgadza się także zapłacić za jego leczenie. Widzi w tym człowieku swojego bliźniego, dlatego pomimo, iż jest on dla niego obcym człowiekiem, jego los nie pozostaje mu obojętny. To wskazówka dla wiernych, by okazywać swoją dobroć każdemu potrzebującemu napotkanemu na swojej drodze.