Kwiat kalafiora - streszczenie

„Kwiat kalafiora” jest pierwszą powieścią z cyklu Jeżycjada, w której pojawia się sympatyczna rodzina Borejków. Jej głową jest Ignacy, wiecznie bujający w obłokach filolog klasyczny, którego roztargnienie nadrabia niezwykle ciepła i opiekuńcza mama Mila. Wychowują wspólnie cztery córki – siedemnastoletnią Gabrysię, czternastoletnią Idę, siedemnastoletnią Natalię i pięcioletnią Patrycję.

Akcja powieści rozpoczyna się w sylwestrowe przedpołudnie 1977 roku, kiedy najstarsze Borejkówny wybierają się na ostatnie w tym roku zakupy. Natykają się na Janusza Pyziaka, kolegę Gabrysi z zajęć koszykówki, który okazuje się niezbyt pomysłowym podrywaczem, raczącym wszystkie dziewczęta tym samym porównaniem do kwiatu jabłoni. Wieczorem niedoszła para spotyka się na prywatce u kuzynki Gabrysi, Joanny, którą przerywa przykra wiadomość o trafieniu mamy Borejko do szpitala.

Wszelkie domowe obowiązki spadają na głowę Gabrysi, która nie dość, że nie potrafi poradzić sobie z ich ogromem, to zaczyna z ich powodów zaniedbywać obowiązki szkolne. Z pomocą przychodzą wówczas przyjaciele odwiedzający zabieganą Gabrysię w domu. W czasie jednego z takich spotkań Borejkówna poddaje pomysł wysyłania Eksperymentalnego