Szósta klepka - streszczenie

Celestyna (zdrobniale Cesia) Żak jest bardzo miłą, życzliwą i pozytywnie usposobioną do świata szesnastolatką zamieszkującą niewielkie mieszkanie w poznańskiej dzielnicy Jeżyce wspólnie z liczną rodzinką – rodzicami, starszą siostrą Julią, dziadkiem Żakiem oraz ciocią Wiesią i jej niesfornym synem Florkiem, nazywanym przez wszystkich Bobciem. To właśnie nowy pomysł malca staje się pretekstem do przedstawienia rodziny Żaków – pewnej zimowej nocy Bobcio postanawia urządzić na balkonie inscenizację podpalenia Rzymu przez Nerona, a później gasi pożar kosztem zalania sąsiadów z niższego piętra.

Jedyną rysą na charakterze młodszej Żakówny zdają się być prześladujące ją na każdym kroku kompleksy na punkcie swojego wyglądu. Wzmaga je przeświadczenie o wielkiej urodzie starszej siostry, która nie tylko poszczycić się może regularnymi rysami, gładką cerą i piękną figurą, ale posiada również romantyczne imię i roztacza wokół siebie magiczną atmosferę uduchowionej artystki.

Cesia tymczasem od trzech miesięcy uczęszcza do poznańskiego liceum, nie zdążyła jednak jeszcze nawiązać klasowych przyjaźni. Przekonana o swojej brzydocie bierze powłóczyste spojrzenia klasowego mruka – Jerzego Hajduka – za przejaw dezaprobaty, widząc odpowiedni materiał do zainteresowania jedynie w takich dziewczynach, jak Danusia Filipiak. Koleżanka co prawda nie najlepiej radzi sobie w szkole, jest jednak bardzo uduchowioną, piszącą wiersze osobą oraz sympatią najprzystojniejszego chłopaka w szkole – Pawła Nowackiego. Na jednej z klasówek z matematyki chłopak próbuje przesłać Dance ściągę, nauczycielka przechwytuje ją jednak z rąk Cesi. Bohaterka bierze wtedy winę na siebie, co skutkuje złym stopniem w dzienniczku i zdobyciem nowej koleżanki w osobie Danki.

Dzień przed Wigilią, wybierając się na przedświąteczne zakupy, Cesia pożycza od eleganckiej siostry płaszcz i tak wystrojona wpada pod domem towarowym na przystojnego, brodatego Zygmunta. Chłopak zaprasza ją na randkę w parku, czym po raz pierwszy zasiewa w głowie Cesi wątpliwości w kwestii jej odpychającej brzydoty. Randka nie dochodzi do skutku, ale wspomnienie brodacza prześladuje bohaterkę jeszcze długo po fakcie, aż do momentu spotkania go na jednym ze studenckich „spędów” zorganizowanych przez Julię w domu Żaków.

Niedługo po świętach Cesia rozpoczyna serię korepetycji obiecanych wcześniej Dance i wymuszonych przez profesora Dmuchawca. Z racji braku miejsca w mieszkaniu Żaków dziewczęta spotykają się na wieżyczce przynależnej do strychu, którą z czasem urządzają całkiem wygodnie. Tutaj Danka deklamuje Cesi swoje wiersze, a Cesia zwierza się Dance ze swoich niepokoi i rozterek. W szkole tymczasem odbywa się lekcja wychowawcza, na której profesor Dmuchawiec mówi swoim podopiecznym o życiowej odwadze i wskazuje jako jeden z jej przykładów ankietę wypełnioną przez Jerzego Hajduka. Cesia niechcący deprecjonuje wystąpienie kolegi, za co próbuje później bezskutecznie go przeprosić, niespodziewanie odkrywając w sobie fascynację mrukliwym chłopakiem.

Na wiosnę w domu Żaków pojawia się nowy członek społeczeństwa – Irenka, córeczka koleżanki Julii ze studiów. Młode małżeństwo zostało przygarnięte przez Żaków, co zmusza Cesię do wyprowadzki na wieżę na stałe. Tymczasem profesor Dmuchawiec zaczyna coraz bardziej naciskać na Żakównę w kwestii pomocy dla Danki, wobec czego przygnieciona ilością zobowiązań wobec rodziny i przyjaciół, jak i niejasnym, ale coraz mocniej ogarniającym ją uczuciem do Jerzego, Cesia postanawia zamknąć się na wieży dopóki świat wokół niej nie dojdzie do ładu – Danka nie przekona się do nadrobienia szkolnych zaległości, a rodzina nie przejmie przynajmniej części jej domowych obowiązków. Ów rozpaczliwy krok owocuje wielkim sukcesem – pod opieką Żaków Danka bierze się do nauki, a ustalenie „porządkowych” dyżurów okazuje się prostsze niż myślano. Wyjaśnia się również sytuacja z Jerzym, który ostatecznie przyznaje się Cesi, iż jest w niej zakochany, otrzymując w zamian zapewnienie o wzajemności.