 |
| Kopia rzymskiej rzeźby Cycerona dłuta Berthela Thorvaldsena |
Biografia
Cyceron to słynny rzymski mówca, który żył w latach 106 – 43 p. n. e. Urodził się w Arpinum, pochodził z zamożnej rodziny, która zapewniła mu wszechstronne wykształcenie. Od młodości bliska mu była filozofia stoicyzmu, inspirował się między innymi Diodotosem. Przez krótki okres służył w wojsku, potem natomiast studiował retorykę i prawo. Miał okazję słuchać oracji najwybitniejszych mówców swojej epoki: Marka Antoniusza i Lucjusza Krasusa. Podróżował po Azji Mniejszej i Grecji, gdzie spotkał między innymi słynnych epikurejczyków: Zenona i Faidrosa. Na Rodos, u Apolloniosa Molona zapoznał się z tak zwanym attyckim stylem oratorskim, który stał się mu najbliższy.
Ambicją Cycerona była działalność polityczna, w Rzymie awansował do urzędu konsula. Za jego kadencji miał miejsce słynny spisek Katyliny. Za czasów I triumwiratu Cyceron został wygnany z Rzymu za wykonanie wyroku śmierci na spiskowcach. Udał się wówczas do Tessalonik, a potem do Dyrrachium, jednak w 57 r. p. n. e. powrócił do Wiecznego Miasta. Cyceron został namiestnikiem prowincji Cylicji w Azji Mniejszej. Niefortunnie opowiedział się po stronie Pompejusza w trakcie wojny domowej z Cezarem. Jednak po klęsce wodza