Charakterystyka Maćka Łańki

Głównym bohaterem powieści Adama Bahdaja pt. „Telemach w dżinsach” jest piętnastoletni Maciek Łańko. Mieszka w internacie, gdzie jego opieką zajmuje się sympatyczny pedagog – pan Sielicki.

W bardzo wczesnym dzieciństwie Maciek stracił matkę, a niedługo po jej śmierci z Jerzmanowa wyjechał również ojciec, powierzając opiekę nad malcem siostrze żony – Frani. Pewnego dnia ciotka ginie w pożarze fabryki, Maciek zostaje więc zupełnie sam i trafia do internatu. Jedyną pamiątką po ojcu jest fotografia, którą przechowywała w domu ciocia Frania.

Pomimo tak trudnego dzieciństwa Maciek jest energicznym i potrafiącym cieszyć się z małych rzeczy chłopcem. Gdy pewnego dnia na ekranie telewizora spostrzega twarz podobną do tej znanej z fotografii, bez wahania postanawia wybrać się w ryzykowną podróż i odnaleźć ojca. W czasie swoich wędrówek nie zraża się kolejnymi przeciwnościami losu i nie przerywa poszukiwań aż do chwili odnalezienia stryja. Do samego końca niezłomnie wierzy w sukces swojej wyprawy i odważnie podejmuje jej kolejne etapy, więcej myśląc o upragnionym celu niż możliwych niebezpieczeństwach.

Maćkowi nie udaje się co prawda odnaleźć taty, ale pomysł jej podjęcia uznaje za słuszny. W jej trakcie poznał wielu nowych przyjaciół i przeżył pierwsze w swoim życiu zauroczenie, a ostatecznie odnalazł również stryja, dzięki czemu ma już pewność, że nie jest sam na świecie. Bohater docenia wartość zebranych w trakcie wędrówek doświadczeń ciesząc się nawet z licznych przeciwności, to one bowiem nauczyły go najwięcej i uczyniły silniejszym.