Władysław Jagiełło – Pochodzenie
Władysław II Jagiełło był synem wielkiego księcia litewskiego Olgierda oraz jego drugiej żony – córki księcia twerskiego Aleksandra, Julianny. Dziadem Jagiełły był natomiast protoplasta dynastii Giedyminowiczów, z której wywodziła się dynastia Jagiellonów – książę Giedymin.
Jagiełło samodzielne rządy, jako wielki książę litewski objął w roku 1377, odsunął od władzy współksięcia Kiejstuta. Państwo litewskie było wówczas najrozleglejszym w Europie, wśród ludności przeważali Rusinie. Ówcześnie Jagiełło został, jako ostatni pogański władca w Europie. Zdawał sobie sprawę z konieczności wprowadzenia swojego kraju do kręgu państw chrześcijańskich. Jednym z powodów takiej decyzji było zagrożenie, jakie dla Litwy stanowił Zakon Krzyżacki.
Władysław Jagiełło miał w tej kwestii dwie możliwości. Mógł przyjąć chrzest w obrządku prawosławnym. W tej sytuacji – dzięki małżeństwu, które planował z córką wielkiego księcia moskiewskiego, związałby się przymierzem z Moskwą.
Jednak książę litewski obwiał się, iż większość ludności, jaką stanowili Rusi wchłonęłaby z czasem Litwinów. W takiej sytuacji Jagiełło zdecydował się na sojusz z Polską, którą z Litwą wówczas łączył wspólny wróg w postaci krzyżaków. Na mocy zawartej między dwoma krajami unii w Krewie w roku 1385, Jagiełło w zamian za rękę Jadwigi zobowiązał się do przyjęcia chrztu wraz z całym Wielkim Księstwem Litewskim. Ponadto przyłączenia Litwy do Polski – inkorporacji, odzyskania przez Polskę ziemi oraz jeńców wojennych.
Władysław Jagiełło – Lata panowania
Wybitny historyk polski XV w. Jan Długosz opisywał Władysława Jagiełłę następująco „Wzrostu był miernego, twarzy ściągłej, chudej, u brody nieco zwężonej. Głowę miał małą, prawie całkiem łysą, oczy czarne i małe, niestatecznego wejrzenia i ciągłe biegające. Uszy duże, głos gruby, mowę prędką, kibić kształtną, lecz szczupłą, szyje długą”.
Władysław podczas swojego panowania był czterokrotnie żonaty. Jednak z trzech pierwszych małżeństw z – Jadwigą Andegaweńską, Anną Cylejską oraz Elżbietą Granowską, urodziły się władcy tylko dwie córki. W efekcie jego największym problemem stał się brak męskiego potomka, który objąłby po nim tron polski.
W wieku 70 lat Władysław Jagiełło ożenił się po raz czwarty. Tym razem jego żoną została Rusinka – 17 – letnia Zofia Holszańska. Z tego związku urodził się królowi polskiemu upragnieni męscy potomkowie – Władysław III Warneńczyk – król polski w latach 1434 – 1444, Kazimierz – zmarł niedługo po urodzeniu oraz Kazimierz Jagiellończyk – król polski w latach 1447 – 1492.
W celu zapewnienia sukcesji dla swoich synów, Władysław Jagiełło wydał przywileje dla szlachty polskiej. Na mocy wydanych przywilejów jedleńsko – krakowskich, szlachta oraz duchowieństwo uzyskały gwarancje nietykalności osobistej bez wyroku sądu. Ponadto mieli oni również zagwarantowane, iż dotychczasowe przywileje zostaną zatwierdzone przez następcę tronu.
Dzięki działaniom monarchy w roku 1387 została odzyskana Ruś Czerwona. Udało mu się również opanować ziemie wieluńską oraz Kujawy w roku 1396. Jednak najważniejszym wydarzeniem na arenie europejskiej była tzw. wielka wojna z Zakonem Krzyżackim, trwająca w latach 1409 – 1411. Punktem kulminacyjnym – zwycięskiej dla walczących wspólnie sil polskich i litewskich, była bitwa pod Grunwaldem 15 lipca w roku 1410. Wówczas to miał się objawić wielki talent przywódczy króla polskiego.
Władysław Jagiełło zmarł 1 czerwca w roku 1434 w Gródku na Rusi. Prawdopodobnie przyczyną śmierci było zapalenie płuc. Król polski jest pochowany na Wawelu.