Półprzewodniki domieszkowe (niesamoistne) są materiałami, do których zostały wprowadzone atomy pierwiastków, różniących się wartościowością od atomów budujących półprzewodnik samoistny.
Zamiana atomu półprzewodnika na odpowiedni atom domieszki powoduje pojawienie się nadmiaru bądź niedoboru elektronów, co w konsekwencji prowadzi do wzrostu liczby nośników prądu elektrycznego (elektronów lub dziur) i tym samym spadku oporu właściwego półprzewodnika w danej temperaturze.
W półprzewodnikach domieszkowych liczba elektronów jest inna od liczby dziur. Jeżeli półprzewodnik zawiera nadwyżkę elektronów, to jest on nazywany półprzewodnikiem typu n od angielskiego negative, a atom domieszki nazywany jest donorem (gdyż dostarcza on elektronów).
Półprzewodniki zawierające więcej dziur niż elektronów nazywane są półprzewodnikami typu p od angielskiego positive.
Domieszka, dzięki której powstaje półprzewodnik typu p nazywana jest akceptorem.