Oddziaływania dipol-dipol są jednym z rodzajów oddziaływań międzycząsteczkowych. Tworzą się między cząsteczkami posiadającymi duże momenty dipolowe tzn. cząsteczkami polarnymi. Ładunki cząstkowe (bieguny) cząsteczek polarnych decydują o ich orientacji w przestrzeni względem innych cząstek - biegu dodatni jednej będzie dążył do umiejscowienia się blisko bieguna ujemnego innej cząsteczki i odwrotnie. W uproszczeniu oddziaływania dipol-dipol polegają na elektrostatycznym przyciąganiu się przeciwnie naładowanych biegunów cząsteczek. Siła oddziaływań jest zależna przede wszystkim od momentu dipolowego cząsteczek oraz ich kształtu i wielkości.
Oddziaływania dipolowe są słabsze od wiązań wodorowych, ale mocniejsze od oddziaływań van der Waalsa i sił dyspersyjnych Londona. Przy wysokiej mocy oddziaływania dipol-dipol podnoszą temperatury topnienia i wrzenia substancji.
Oddziaływania dipol-dipol odpowiadają również za uporządkowane struktury, jakie tworzą cząsteczki wody podczas krzepnięcia m.in. kształty płatków śniegu.