Charakterystyka
Staphylococcus aureus, gronkowiec złocisty, jest bakterią gram dodatnią, występującą w naturlanej florze. Zasiedla jamę nosowo – gardłową, powierzchnie skóry zarówno ludzi jak i zwierząt. O ile gronkowce nie wytwarzają przetrwalników i giną w wysokiej temperaturze, to wytwarzają one enterotoksynę, która jest odporna na działanie wysokiej temperatury. Miejscem bytowania gronkowca jest także żywność, jednak bakteria ta nie powoduje zmiany zapachu ani wyglądu produktów spożywczych. W celu pozbycia się gronkowca złocistego należy wygotować lub upiec produkty przed zjedzeniem.
Jak dochodzi do zakażenia gronkowcem?
Gronkowiec złocisty występuje w środowisku życia człowieka i nie wywołuje żadnych objawów. Jeżeli jednak dojdzie do obniżenia odporności organizmu lub miejsce występowania gronkowca złocistego ulegnie zmianie – może dojśc do zakażenia. Bardzo często do zakażeń gronkowcem złocistym dochodzi w szpitalach.
 |
| Gronkowiec w powiększeniu |
Drogi zakażenia:
• drogą kropelkową
• przez kontakt pośredni
• przez przedmioty codziennego użytku
Niektóre choroby wywoływane przez gronkowca:
• czyraki
• jęczmień
• liszajec
• zanokcica
• zakażenie układu moczowego
• zapalenie tchawicy
Ponadto gronkowiec złocisty wytwarza enzymy należące do enterotoksyn, które mogą wywoływać zatrucia pokarmowe.
Czy gronkowiec jest oporny na antybiotyki?
Jednym z enzymów wydzielanych przez gronkowca złocistego jest penicylinaza, która warunkuje oporność na penicyline. Występuje również mechanizm oporności na metycylinę u szczepów gronkowca określanych jako MRSA.