Ustrój gabinetowo-parlamentarny jako odmiana systemu parlamentarnego jest bardzo zbliżony do systemu parlamentarno-gabinetowego, z tą różnicą, że występuje znaczna przewaga gabinetu nad parlamentem. Aktualnie ten typ ustroju występuje w Wielkiej Brytanii.
System gabinetowo-parlamentarny – zasady ustrojowe, organy państwowe
Głowa państwa w tym typie systemu politycznego ma wyznaczoną niewielką rolę bycia władzą wykonawczą, a przede wszystkim rolę reprezentacyjną i ceremonialną. Zasadnicza władza skupia się w rękach gabinetu i parlamentu – to dwa organy o największym znaczeniu. To jednak gabinet (tworzy go około 21 ministrów, chociaż prawo nie wyznacza limitów co do ich liczby) stanowi najsilniejszy organ władzy wykonawczej – wyznacza najważniejsze kierunki polityki wewnętrznej i zagranicznej kraju, dysponuje też inicjatywą ustawodawczą. Szczególnie silną pozycję w kraju posiada premier (tzw. prime minister). W jego kompetencji leży obsadzanie najważniejszych stanowisk państwowych, ustalanie składu gabinetu według własnego uznania, ponadto premier dysponuje prawem rozwiązania Izby Gmin (izby niższej parlamentu). Funkcję premiera obejmuje szef zwycięskiej partii politycznej.
Chcąc określić najważniejsze zasady tego ustroju należałoby wskazać na takie cechy:
- rząd wyznaczany przez parlament,
- brak zasady separacji władz,
- automatyczny wybór premiera w wyniku wyboru tryumfującej w wyborach partii,
- uprawnienie premiera do złożenia wniosku o rozwiązanie parlamentu;
- silne oparcie na dwupartyjności.