Początek rozpadu Jugosławii datuje się na rok 1980, kiedy umarł jej wieloletni przywódca, marszałek Josip Broz Tito. Pozbawiony silnego przywódcy kraj popadał w głęboki kryzys gospodarczy, a powolne budowanie tożsamości narodowej, skutecznie podsycane przez zręcznych polityków, powodowało coraz większy chaos w granicach kraju. Narastały również konflikty na tle etnicznym. Skutkiem tego było ogłoszenie niepodległości (poprzedzone referendum) w roku 1991 na terenie trzech państw: republik Chorwacji, Słowenii oraz Macedonii. Rok później niepodległość ogłosiła także Bośnia i Hercegowina. Po rozpadzie Jugosławii, na praktycznie całym jej terenie, wybuchły krwawe walki. W roku 1991 Armia Jugosłowiańska zaatakowała Słowenię, aby po chwili uderzyć również na terytorium Chorwacji. W roku 1992 wojna wybuchła również na terenie Bośni i Hercegowiny i trwała nieprzerwanie do 1995 roku, kiedy ostatecznie podpisano porozumienie pokojowe w Dayton. W rozmowach pokojowych brali udział mediatorzy międzynarodowi oraz głowy państw zamieszanych w konflikt. Nad całością porozumienia oraz egzekwowaniem prawa na terenach powojennych czuwały wojska NATO.
Wojna w byłej Jugosławii jest jednym z najtragiczniejszych konfliktów od czasów II Wojny Światowej, który dotknął Europę. Wojna poprzedzona została powolnym rozpadem Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii (SFRJ), w której skład wchodziły: Serbia, Chorwacja, Słowenia, Macedonia, Czarnogóra oraz Bośnia i Hercegowina, jak również dwa okręgi autonomiczne: Kosowo i Metochia oraz Wojewodina. Istnienie Jugosławii od początku oparte było na idei wspólnoty Słowian południowych. W jej granicach przez dziesiątki lat żyli obok siebie przedstawiciele różnych narodów i religii (katolicy, wyznawcy prawosławia oraz muzułmanie).
Wojna w byłej Jugosławii uważana jest za jedną z najbardziej krwawych - podczas jej trwania dochodziło do czystek etnicznych, ludobójstwa, gwałtów. Miały także miejsce liczne przesiedlenia ludności cywilnej. Jako główne przyczyny eskalacji konfliktu wylicza się: kryzys państwowości oraz brak spójnej polityki, wzrost populizmu oraz nacjonalizmu, konflikty na tle etnicznym.
Do dzisiaj widoczne są animozje pomiędzy przedstawicielami poszczególnych krajów powstałych po rozpadzie Jugosławii. Społeczność międzynarodowa bacznie przygląda się także sytuacji w Kosowie, gdzie stale dochodzi do incydentów pomiędzy zwaśnionymi kosowskimi Albańczykami, a stanowiącymi tam mniejszość Serbami.