Mao Tse-tung – biografia
Mao Tse- tung urodził się 26 grudnia 1893 roku we wsi Shaoshan, w rodzinie bogatego rolnika. Po zdaniu matury wyjechał do Pekinu, gdzie pracował jako bibliotekarz w bibliotece uniwersyteckiej. To tu zetknął się pierwszy raz z myślą Marksa i Engelsa. Zaczął aktywnie działać na rzecz rewolucji – w 1927 roku zorganizował powstanie w rodzinnej prowincji. Po czystkach przeciw komunistom w 1927 założył Armię Ludowo-Wyzwoleńczą. W 1931 roku został przewodniczącym Chińskiej Republiki Rad. Kiedy doszedł do władzy zaczął kolektywizować Chiny.
W latach 1936-1940 Mao stworzył podstawy swojej ideologii w traktatach dotyczących rewolucji. W 1949 roku po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej został wybrany na przewodniczącego rządu. W czasie podróży do Moskwy wynegocjował zwrot portów zagarniętych przez ZSRR oraz Kolei Wschodnichińskiej. W 1954 roku został faktycznie przewodniczącym ChRL, ale zrezygnował z tej funkcji w 1959 roku. W trakcie sprawowania władzy rozpoczął chybioną kampanię gospodarczą tzw. wielki skok (1958-1961) oraz rewolucję kulturalną (1966-1976). Efektem jego działań była zapaść gospodarki kraju, prześladowania polityczne. Mao rywalizował z ZSRR o przywództwo w grupie państw socjalistycznych. Zmarł 9 września 1976 roku.
Mao Tse-tung – poglądy
Podobnie jak rosyjscy ideolodzy komunistyczni uważał, że naturalny stan życia społecznego to walka – równowaga jest tylko i wyłącznie etapem przejściowym, który powoduje pojawienie się nowych przeciwieństw. Zaznaczał, iż nie można izolować od siebie sprzecznych stron, bowiem wszystkie wydarzenia są wynikiem sprzeczności i do nich się sprowadzają, zatem takie rozgraniczenie do niczego nie prowadzi. Nie zakładał optymistycznie, że walka klasowa skończy się wraz z przejęciem władzy przez robotników – walka klas będzie trwać długo, nawet jeśli lud robotniczy dojdzie do władzy.
Mao Tse-tung przejął również od rosyjskich ideologów sposób patrzenia na kwestię rewolucji socjalistycznej. Uznał, iż nie istnieje pokojowa droga do socjalizmu, musi dokonać się krwawa rewolucja, do której należy dążyć bez względu na okoliczności. Zatem parcie i utrzymywanie stanu wojny jest pożądane, bo prowadzi do wspomnianej rewolucji. Mao Tse-tung swoją władzę oparł na kulcie nieograniczonej władzy państwa i odrzuceniu tradycji. Warto nadmienić, iż uznawał przy tym ideę decentralizacji państwa i przyznania samodzielności komunom ludowym. W odniesieniu do komun postulował i wprowadził militaryzację pracy oraz uspołecznienie własności.
Ważne miejsce w poglądach Mao Tse-tunga zajmuje pogląd jakoby rzeczywistość podporządkowana była człowiekowi, jego myśli, woli i działaniu. Stąd też jedna z popularnych maksym Mao, która brzmi: „Słuszne idee człowieka pochodzą jedynie ze społecznej praktyki”. Wódz podkreślał, iż dźwignią przemian jest m.in. bieda, która popycha ludzi do działania.