Język, jako podstawowa forma komunikacji, odgrywa zasadniczą rolę w naszym codziennym życiu. Tak samo jeśli chodzi o polityków, którzy dzięki swojemu przekazowi, zarówno werbalnemu, jak i nie werbalnemu, przekonują nas do swoich propozycji.
Język medialny
Każdy polityk chce zaistnieć w mediach. Dzięki nim ma możliwość dotarcia do szerokiego kręgu odbiorców. Dziś politycy zwracają się do wyborców głównie za sprawą mediów. Muszą więc być medialnie rozpoznawalni. Cóż z tego, że polityk czasem ma dobre pomysły, skoro nie jest w stanie ich przedstawić szerokiej opinii publicznej, nie ma wystarczającej siły przebicie, aby rozpocząć o nich dyskusję publiczną. Mass-media kształtują przekaz językowy. Spójrzmy dziś na czołowe stacje telewizyjne. Tą samą informację każda z nich przedstawi w skrajnie różny sposób. Język zatem stał się narzędziem nie tylko przekazywania faktów, ale przede wszystkim propagandy i budowania pozytywnego wizerunku. Każdy polityk chce samego siebie wyborcom pokazać z jak najlepszej strony i niekoniecznie mówi im prawdę o sobie. PR w dzisiejszym świecie jest podstawą sukcesu. Dobry wizerunek się po prostu sprzedaje, również w polityce dlatego polityk w mediach jest emocjonalny, napastliwy lub często antagonizujący bo musi być atrakcyjny.
Ukryte motywy
Język, jakim posługują się współcześni politycy nie jest ani szczery ani naturalny. W zasadzie ciężko stwierdzić, jakie tak naprawdę są przekonania czy poglądy polityków. Często można odnieść wrażenie, że politycy mówią to, co akurat jest dla nich korzystne, zmieniają poglądy jak w kalejdoskopie a ich przekonania przekształcają się z lewicowych do prawicowych, w zależności do jakiej partii politycznej akurat należą. Właściwie tylko od nas zależy czy wierzymy politykom. Czy wierzymy im bezkrytycznie, w pewnym stopniu, czy w ogóle. Jednak nie można mieć o to do nich pretensji, gdyż są jak zwykli sprzedawcy, którzy oferują nam swoje produkty, w tym wypadku poglądy, przekonania i obietnice. Polityk jest sprzedawcą swoistego rodzaju, ponieważ sprzedaje nam także nasze marzenia i jest pracą jest „być skutecznym“. Język polityki jest więc narzędziem „bycia skutecznym“.
Narzędzie walki politycznej
Jeszcze 5 lat temu nie do pomyślenia były by słowa o „ludziach gorszego sortu“. Dzisiaj są standardem polityki. Ale zastanówmy się czy tylko polityki? Niektórzy z nas oburzają się słysząc obelżywe, wulgarne i chamskie słowa z ust polityków, ale czy przypadkiem w głębi duszy się nam to nie podoba? Często zachowania agresywne kojarzymy z posiadana siłą i znaczeniem. Internet grzmi komentarzami o „lewakach“ i „pisiorach“, więc ostry, pełen wulgaryzmów i wyzwisk język nie jest tylko domeną polityków lecz nas samych, a politycy w dużej mierze go stosują, bo kolejny raz okazuje się to skuteczne. I znów dzięki temu, że jest soczysty, język polityki staje się atrakcyjny i wyrazisty. Któż nie pamięta słów o „zdradzieckich mordach“, „dorzynaniu watahy“, czy o „bydle poselskim z lewej stronie, które zagraża sejmowi“. Język jest elementem walki politycznej a przeciwnikowi, wiadomo, trzeba, po pierwsze, dokopać, a po drugie, wszyscy muszą to zobaczyć. Tego typu wypowiedzi można mnożyć. Wystarczy wpisać w google odpowiednie słowa i wyskakują dziesiątki stron, na których można poczytać, jakiego słownictwa używają polscy politycy. Polska nie jest jednak w tym zakresie samotną wyspą. Wystarczy przypomnieć, w jak obrzydliwy sposób, podczas kampanii wyborczej w USA, była atakowana Hillary Clinton i jej sztab wyborczy. Politycy używają takiego języka, jakiego my obywatele pozwalamy im używać, na jaki się godzimy i jaki akceptujemy. Politycy są tacy jak my, wyrośli w tej samej kulturze społecznej, co my, więc warto się zastanowić czy to oni dają nam przykład czy my im.
Jaki polityk taki jego język
Polityk nie istnieje bez swoich wypowiedzi. Nie ma go jeśli nie może używać języka. Dzięki językowi przekazuje wyborcom swój światopogląd. To, jakiego języka używa nie zależy tylko od jego poziomu wykształcenia, ale także, a może przede wszystkim od poziomu jego kultury osobistej i to samo można powiedzieć o każdym z nas.