Przyczyny biedy
W świecie naukowym zwykło się wyróżniać trzy teorie powstawania zjawiska ubóstwa. Zgodnie z pierwszą - ubóstwo jest wynikiem osobistych postaw osób ubogich. W przypadku drugiej teorii mówi się, że to kwestia pojawienia się pewnych czynników sytuacyjnych. Ostatnia z propozycji wskazuje na politykę socjalną jako przyczynę wystąpienia ubóstwa.
Jednak najbardziej popularny podział źródeł ubóstwa dzieli je zasadniczo na dwa rodzaje: obiektywne i subiektywne.
Obiektywne źródła ubóstwa to takie, które są wynikiem dokonujących procesów politycznych, ekonomicznych, demograficznych czy społecznych. W ramach obiektywnych czynników powodujących zjawisko ubóstwa można wymienić choćby: zachodzące w danym kraju transformacje ustrojowe i gospodarcze, uzyskiwanie określonego dochodu narodowego i sposób jego rozdzielenia, mały poziom produkcji krajowej, wprowadzanie reform czy za duży przyrost naturalny.
Natomiast czynniki subiektywne to takie, których źródeł upatruje się w osobistych postawach obywateli wynikających z ich poglądów, przekonań, motywacji, chęci działania itp. w ich jednostkowych możliwościach i zdolnościach oraz cechach osobistych.
Przyczyny głodu
U podstaw powstania zjawiska głodu leżą, m.in.:
- klęski żywiołowe, takie jak susze powodzie, tornada itd., które niszczą źródła pożywienia,
- toczące się konflikty zbrojne – wojny, walki między plemionami itp., które niosą ze sobą zniszczenie,
- problemy demograficzne, zwłaszcza wysoki przyrost naturalny doprowadzający częstokroć do przeludnienia,
- złe warunki klimatyczne, powodujące, że niektóre rejony świata nie mogą wyżywić się same, np. ze względu na ziemie nienadające się do uprawy,
- zła sytuacja finansowa i gospodarcza kraju, które sprawiają, iż władze państwowe nie są w stanie zakupić brakującego pożywienia,
- brak stabilnej sytuacji politycznej w państwie sprawia, że inwestorzy czują się zagrożeni i nie decydują się na rozwój swoich przedsiębiorstw, co z kolei może prowadzić do pogorszenia się sytuacji ekonomicznej kraju i sytuacji materialnej obywateli,
- źle prowadzona gospodarka żywieniowa – pomimo wytwarzania większej ilości jedzenia niż potrzeba do wykarmienia ludności całego świata, znaczna część mieszkańców globu głoduje; nieracjonalny podział żywności polega głównie na tym, że w niektórych krajach, szczególnie dobrze rozwiniętych, jedzenie jest marnowane i wyrzucane,
- zacofanie cywilizacyjne, które objawia się m.in. w tym, że niektóre grupy ludności nie posiadają wystarczającej wiedzy i narzędzi, by wyprodukować odpowiednią ilość żywności.