Charakterystyka bohaterów drugoplanowych

Ward Stradlater – współlokator Holdena z internatu w Pensey, słynny w całej okolicy przystojniak i uwodziciel. Podobnie jak główny bohater Stradlater pochodzi z bogatej i szanowanej rodziny, co niewątpliwie wpływa na jego pozycję szkolnej gwiazdy. Ma bardzo przyjemne na pierwszy rzut oka usposobienie, któremu Holden nie potrafi odmówić uroku, w rzeczywistości jest jednak pustym dzieciakiem, którego nie interesuje nic poza dziewczętami. Ma wśród nich powodzenie i to ostatecznie staje się powodem pożegnalnej bójki współlokatorów – Stradlater umawia się z dawną sympatią Holdena i doprowadza go do wściekłości bezmyślnym gadaniem o niezwykłej dziewczynie tak, jakby była jedną z szeregu niezbyt inteligentnych lalek, które dotąd udało mu się zwabić do samochodu.

Robert Ackley – mieszkaniec sąsiedniego pokoju, dziwaczny i nieco odrażający typ pozbawiony dobrych manier i wyczucia. Holden jest poirytowany jego sposobem życia, ale żywi dla niego pewien rodzaj sympatii, niezapowiedziane wizyty Ackley’a, nawet jeśli nie przynoszą ze sobą zbyt mądrych i owocnych konwersacji, pozwalają mu czasem zapomnieć o samotności.

Jane Gallagher – dawna sympatia Holdena. Chociaż nie pojawia się “fizycznie” w fabule powieści, jej postać zostaje dosyć dobrze sportretowana przez wyraźnie zauroczonego nią bohatera, który szanuje ją za pewnego rodzaju mądrość życiową i odwagę w stawianiu czoła trudnej codzienności. Jej matka wyszła ponownie za mąż za rzekomego literata, który bez przerwy pije i prawdopodobnie napastuje nastolatkę. Holden z rozrzewnieniem wspomina jej rozmaite małe dziwactwa, składające się na nieszablonową i pozbawioną pretensjonalności osobowość, która w oczach chłopca odróżnia Jane od innych nastolatek.

D.B. – straszy bart Holdena, w czasie akcji mieszkający już w Hollywood, gdzie dostarcza scenariuszy do niezbyt wybitnych produkcji kinowych. Holden ogromnie go podziwia i nie ukrywa zapatrzenia w jego osobę, choć uważa również, że D.B. zaprzedał wielki talent pisarski za górę pieniędzy i bezwartościową sławę, które może przynieść mu „fabryka snów”.

Phoebe – młodsza siostra Holdena, dziewczynka w wieku szkolnym chadzająca jeszcze po szkole na zabawy do parku i potrafiąca cieszyć się z tak prostych rzeczy, jak jazda na karuzeli. Holden postrzega ją jako ostatni bastion czystości i prostoty, jaki istnieje w jego życiu, toteż bardzo kocha siostrę i chce chronić ją przed złym światem. Ogromnie ceni również jej dziecinną wyobraźnię i artystyczną żyłkę, która zapowiada wielki intelekt i bogatą osobowość dziewczynki, jakie z pewnością przyniosą w przyszłości wspaniałe owoce.

Profesor Spencer – nauczyciel historii, jedyny pedagog z Pencey, który zdaje się jakkolwiek rozumieć Holdena i tym samym zdobywa jego szacunek. Spencer jest już schorowanym staruszkiem, nadal jednak żywo przejmuje się losem swoich podopiecznych i stara się pomóc im w trudnym okresie, jaki właśnie przeżywają. Jest tolerancyjny i wyrozumiały, a w rozmowie z Holdenem słucha chłopca uważnie i zupełnie serio traktuje jego argumenty, ostatecznie nie potrafi jednak zrozumieć buntu młodego chłopaka wobec nadciągającej dorosłości i kojarzonej z nią odpowiedzialności.