Irena Borowska
Tytułowa bohaterka utworu, trzynastoletnia dziewczynka odznaczająca się wyjątkowo dużym temperamentem i żywiołowością, ale jednocześnie trzpiotowatością i roztargnieniem. Pomimo różnorakich kłopotów nigdy nie opuszcza jej optymizm oraz upartość w dążeniu do celu. Taką postawą stara się zarażać swoje otoczenie i bliskich. Ważnym momentem w jej życiu jest niespodziewana i tragiczna śmierć ojca. Od tej chwili Irenka poważniejsze i bierze na barki pomoc w utrzymaniu rodziny. Wciąż jednak nie traci odwagi do zmagania się z przeciwnościami losu. Dzięki jej szczerości, życzliwości i otwartej postawie dochodzi do zgody pomiędzy ciotką Zofią Opolską, a pozostałymi członkami rodziny Borowskich.
Członkowie rodziny Borowskich
W powieści jako postaci drugoplanowe pojawiają się członkowie rodziny Irenki. Jej rodzice, dwie mieszkające z nią ciotki – Amelia, romantyczka i poetka oraz Barbara, również artystka, zajmująca się malarstwem.
Ciotka Zofia Opolska
Krewna rodziny Borowskich, jednak nie utrzymująca z nimi żadnego kontaktu ze względu na dawne zaszłości. Żona pana Borowieckiego (matka Irenki) nie przypadła jej bowiem do gustu i była przeciwna zawarciu tego małżeństwa. Gdy kobieta zwraca się do niej o pomoc finansową – ciotka Opolska ostentacyjnie odmawia. Jest kobietą zimną i surową, do czego przyczyniła się niegdyś jej osobista tragedia – śmierć jedynej córki. To wydarzenie spotęgowało u niej obojętność na losy innych, nawet członków rodziny.
Pozostali bohaterowie
To osoby, na których trafia Irenka głównie podczas swojego wyjazdu za ciotką Opolską. W tym gronie znajduje się m.in. Zbyszek Milecki, w którym dziewczynka się podkochuje, znany śpiewak Jerzy Zadora czy właścicielka zakopiańskiego pensjonatu – pani Milecka. W powieści występuje także nauczyciel-korepetytor dziewczynki, pan Podkówka.