Geneza
Przypowieść o synu marnotrawnym znajduje się w Ewangelii według św. Łukasza, w rozdziale 15 i obejmuje wersety od 11 do 32 tego rozdziału (Łk 15, 11-32). Prawdopodobnie Ewangelia powstała w latach 75-80 n.e., już po zburzeniu Jerozolimy.
Czas i miejsce akcji
Czas i miejsce przytoczonej przez Jezusa w drodze do Jerozolimy historii nie jest znany, co tym bardziej nadaje jej charakter uniwersalny, koncentrując uwagę na wadze samego przekazu.
Interpretacja
Tytułowy syn marnotrawny to młodszy syn pewnego człowieka. Najpierw domaga się on od ojca swojej części majątku, a potem, gdy ją zmarnotrawi, wraca do ojca, by prosić go o wybaczenia. To wskazówka dla wiernych, by wybaczać bliźnim oraz alegoria kochającego Boga-Ojca, który wybacza wszystkim, którzy zbłądzili, ale zrozumieli swój błąd, żałują i chcą powrócić na łono Kościoła.
Przypowieść o synu marnotrawnym porusza więc problem wybaczania drugiemu człowiekowi. Z jednej strony wskazuje, iż rzeczą ludzką jest popełniać błędy, dlatego tym, którzy zrozumieli, należy je wybaczać, z drugiej - prezentuje bezgraniczne miłosierdzie Boga, który wybaczy każdemu, który zgrzeszył, lecz żałuje swoich czynów.