Kajko i Kokosz to seria bardzo popularnych komiksów autorstwa Janusza Christy. Tytułowi bohaterowie to słowiańscy wojowie - ich przygody są tematem komiksów. Kajko i Kokosz. Szkoła latania to czwarta część serii, która ukazała się w 1975 roku. Poniżej przedstawiamy streszczenie tej właśnie części.
Kajko i Kokosz. Szkoła latania - streszczenie
Bohater historii Łamignat (zbój i mąż czarownicy Jagi) źle się czuje i narzeka na brak sił. Jego żona Jaga posiadająca magiczne moce, chcąc pomóż mężowi ofiarowuje mu fujarkę o zaklętej mocy nadającej nadludzką siłę. W tym samym czasie kasztelan Mirmił powraca ze swoimi towarzyszami (Kajko i Kokoszem) z polowania. Niestety po zmroku nie zostają wpuszczeniu do własnego grodu. Podczas noclegu w lesie, omyłkowo zostają napadnięci przez Łamignata próbującego sił swojej zaczarowanej fujarki. Za chwilę jednak wszyscy zostają napadnięci przez zbójcerzy.
Po nocnych przygodach w lesie Mirmił i jego wojowie wracają do grodu. Kasztelan przezornie zakazuje nocnego zamykania bramy. Tę okazję wykorzystują zbójcerze i pod osłoną nocy zakradają się do grodu. Intruzów wyganiają w wioski, pełniący nocną wartę, Kajko i Kokosz. Przebiegły dowódca zbójcerzy – Krwawy Hegemon postanawia podstępem zdobyć przychylność Mirmiła i roztacza przed nim wizję podniebnych lotów i nauki lotu na miotle. Mirmił postanawia nauczyć się latać na miotle u Jagi – żony Łamignata, która jednocześnie była ciotką Kokosza. Nauka okazała się pełna niefortunnych wypadków, doszło również do zniszczenia domu Jagi. Mirmiła ponownie odwiedza Hegemon, zachęcając go do odwiedzenia Wyższej Szkoły Latania. Po podróży pełnej perypetii, Mirmił wraz ze swoimi wojami dociera do Szkoły mieszczącej się na Łysej Górze. Po szczęśliwie przebytym kursie Mirmił dostaje latający kufer i maść latania. Podczas nieobecności kasztelana Hegemon i jego zbójcerze wykorzystują sytuację i napadają ponownie na gród. Łamignat, jego żona i mieszkańcy Mirmiłowa odpierają pierwszy atak zbójców, a w między czasie Mirmił z towarzyszami docierają na miejsce, pomagają rozbić grupę zbójcerzy dzięki magii – wykorzystują latający pień drzewa.
Po zwycięskim oblężeniu mieszkańcy grodu wyprawiają ucztę, podczas której nadają swojemu przywódcy tytuł Mirmiła Walecznego.