około 280 mld ton (zasoby udokumentowane prawie 2 razy tyle). Największe zasoby przemysłowe posiada Rosja (33% zasobów światowych w 2008 roku). Duże zasoby mają też kraje europejskie: Niemcy, Polska, Czechy, Grecja i Bułgaria, jak również Turcja, Indie, Australia i USA.
Ropa naftowa jest współcześnie najważniejszym spośród surowców energetycznych. Wynika to z jej dużej wartości energetycznej – 9,5-11,5 tys. kcal/kg, relatywnie niskich kosztów wydobycia i transportu oraz powszechnego wykorzystania produktów jej rafinacji – benzyny, mazutu jako paliwa w transporcie. Ropa naftowa jest mieszaniną naturalnych: stałych, ciekłych i gazowych węglowodorów (bituminów) oraz niewielkiej ilości związków nieorganicznych. Obecnie powszechnie przyjmuje się, że powstała w osadach morskich z przeobrażenia szczątków roślinnych i zwierzęcych. Złoża tworzą się najczęściej w antyklinach, przesączając się pod wpływem ciśnienia ze skały macierzystej (często ciemne łupki o dużej zawartości bitumin) do skał bardziej porowatych lub popękanych (piaskowców lub wapieni). Warstwa roponośna często podścielona jest skałami przepojonymi solanką, nad nią zaś – w szczycie antykliny – znajduje się zbiornik gazu ziemnego. Pierwsza kopalnia ropy naftowej powstała na ziemiach polskich – w Bóbrce koło Krosna. Założył ją w 1854 roku Ignacy Łukaszewicz (wynalazca lampy naftowej – naftę produkuje się z ropy). Następne chronologicznie regiony wydobycia ropy naftowej to Pensylwania w USA i Baku (wówczas w Rosji). Na początku XX wieku rozpoczęto wydobycie ropy naftowej nad Zatoką Perską. Światowe zasoby ropy naftowej szacowane były w 2010 roku na 190 mld ton. Największe zasoby konwencjonalnej ropy znajdują się w krajach Bliskiego Wschodu (56% zasobów światowych). Największe udokumentowane zasoby ma Arabia Saudyjska (prawie 20% zasobów światowych), następnie Wenezuela (13%) i Iran (10%). Potencjalnie bardzo duże zasoby ma też Irak. Duże zasoby ropy naftowej ma też Rosja (5,5%). Zasoby Norwegii i Wielkiej Brytanii są niewielkie (łącznie 0,7% zasobów światowych). Jeśliby jednak uwzględnić zasoby niekonwencjonalne (piaski i łupki roponośne) bardzo duże zasoby mają też Kanada (eksploatuje już piaski roponośne) i USA. Pozyskiwanie ropy z tych skał jest jednak bardzo drogie (piaski roponośne trzeba podgrzać wykorzystując gaz ziemny). Wydobycie ropy niekonwencjonalnej opłaca się więc przy wysokich cenach ropy ze źródeł konwencjonalnych (ta często sama tryska po przewierceniu nieprzepuszczalnych warstw skalnych nad złożem). Poza tym pozyskiwanie i przerób piasków i łupków roponośnych bardzo niekorzystnie wpływa na stan środowiska.
Gaz ziemny to mieszanka lotnych węglowodorów (gł. metanu CH4 – 90%) i innych związków organicznych i nieorganicznych. Występuje samodzielnie (gaz suchy) lub towarzyszy złożom ropy naftowej (gaz mokry). Na szerszą skalę zaczęto go eksploatować w 2 połowie XX wieku. Podobnie jak ropa naftowa jest tani w eksploatacji i transporcie (gazociągami w postaci gazowej lub drogą morską po skropleniu). Jego kaloryczność jest niewiele mniejsza niż ropy naftowej – 4,5-9,0 tys. kcal/m3. Udokumentowane zasoby gazu ziemnego na świecie wynosiły w 2009 roku ponad 180 bln m3. Prawie połowa tych zasobów znajduje się na obszarze 3 państw: Iranu, Rosji i Kataru. Znaczące zasoby konwencjonalnego gazu ziemnego posiadają też: Turkmenistan, USA, Arabia Saudyjska, Wenezuela, Nigeria, Algieria i Australia. Zasoby te znacznie wzrastają, jeśli uwzględnimy niekonwencjonalne źródła gazu ziemnego – gaz łupkowy (obecnie 20% gazu ziemnego wydobywanego w USA) i klatrat (hydrat) metanu – substancja krystaliczna wiążąca metan i wodę, występująca w strefie wieloletniej zmarzliny i pod dnem morskim w strefie szelfów i stoków kontynentalnych.
Surowce promieniotwórcze to rudy uranu i w mniejszym stopniu rudy toru. Energetyka jądrowa rozwinęła się po II Wojnie Światowej – pierwsza elektrownia jądrowa w Obnińsku pod Moskwą w 1954 roku. Początkowo jednak ich głównym celem było wzbogacanie uranu na potrzeby budowy broni jądrowej. Dopiero w latach 70.tych XX wieku rozpowszechniło się wykorzystanie energetyki atomowej w produkcji elektryczności. Opłacalne do wydobycia zasoby rud uranu w 2007 roku szacowano na 5,5 mln ton. Największe zasoby (i wydobycie) mają: Kanada, Australia, byłe kraje Związku Radzieckiego – Kazachstan i Rosja oraz USA i Niger.. Zasoby bogatych rud toru w 2005 roku szacowane były na 4,5 mln ton – w sumie jednak jest to pierwiastek bardziej rozpowszechniony w litosferze od uranu. Największe zasoby posiadają: Australia, Indie, Norwegia, USA i Kanada.
Obecne wydobycie surowców energetycznych omówiono w haśle: Przemysł wydobywczy.
