Układ okresowy był wielokrotnie modyfikowany. Największy wkład w stworzenie układu okresowego wniósł D. Mendelejew. W wersji długiej zaproponowanej w 1915 roku przez Alfreda Wernera wszystkie pierwiastki ułożone są w 18 pionowych kolumnach zwanych grupami i 7 poziomych rzędach zwanych okresami. Nazwy poszczególnych grup wyprowadza sie od nazwy najlżejszego w grupie np. chromowce, niklowce, borowce, węglowce. Wyjątek stanowi grpupa 1 nazywana litowcami chociaż pierwszy w niej jest wodór.
Grupy pierwiastków łaczą się w tzw. bloki układu okresowego. Nazwa bloku pochdzi zawsze od ostatniego orbitalu zapelnianego elektronami. Czasem w chemi stosuje się rozróznienie na grupy główne (pierwiastki bloków s i p) i grupy poboczne (pierwiastki bloku d).
Najważniejsze dla właściwości chemicznych danego pierwiastka są elektrony walencyjne. Są to elektrony znajdujące się na orbitalach walencyjnych. Mogą one brać udził w tworzeniu wiązań chemicznych. Zwykle są to elektrony o nawyższej energii.
Poniżej przedstawiono tabelę przyporządkującą orbitale walencyjne do bloku układu okresowego.
Tabela 1. Orbitale walencyjne w blokach układu okresowego
