Rdzeń kręgowy jest częścią ośrodkowego układu nerwowego. Przyjmuje postać grubego sznura osiągającego długość około 45 cm. Znajduje się w kanale kręgowym. Ciągnie się od otworu wielkiego do drugiego kręgu lędźwiowego, gdzie przechodzi w stożek rdzeniowy zakończony nicią końcową. Wyróżniamy w nim cześć: szyjną , piersiową, lędźwiową i krzyżowo-guziczną. Od rdzenia kręgowego odchodzi 31 par nerwów rdzeniowych: 8 szyjnych, 12 piersiowych, 5 lędźwiowych, 5 krzyżowych i 1 guziczna.
W przekroju poprzecznym rdzenia widzimy istotę białą i szarą. Ich układ jest odwrotny niż w mózgowiu. Znajdująca się na obwodzie rdzenia istota biała otacza położoną w centralnej części istotę szarą, która tworzy skupienie przypominające kształtem literę H. Istota szara zbudowana jest z ciał komórek nerwowych, a istota biała z aksonów mielinowych. W istocie szarej wyróżniamy ramię przednie, zwane rogiem przednim (grzbietowym) oraz ramię tylne zwane rogiem tylnym (brzusznym).
 |
|
Rdzeń kręgowy/ ExplicitImplicity (30.06.2007)/commons.wikimedia.org |
Nerwy rdzeniowe łączą się z rdzeniem kręgowym za pośrednictwem korzenia brzusznego lub korzenia grzbietowego. Neuryty korzeni grzbietowych są częścią jednobiegunowych neuronów czuciowych., a neuryty korzeni brzusznych należą do wielobiegunowych neuronów ruchowych
Włókna nerwowe budujące istotę białą tworzą drogi nerwowe wstępujące, czyli takie które przewodzą impulsy do mózgu oraz drogi nerwowe zstępujące ,czyli takie które przewodzą impulsy z mózgowia do narządów wykonawczych.
Funkcją rdzenia kręgowego jest przewodzenie impulsów nerwowych między mózgowiem należącym do ośrodkowego układu nerwowego, a układem nerwowy obwodowym.