Prawo pracy jest to ogół norm regulujące stosunki pracy między pracodawcami a pracownikami oraz problemy związane z pracą zarobkową. Ta gałąź prawa cywilnego zajmuje się wyłącznie pracą, której pracownik podjął się wykonania z własnej woli.
Najważniejsze pojęcia w prawie pracy to: pracownik, pracodawca oraz stosunek pracy.
Pracownik – to osoba fizyczna, która jest zatrudniona, na podstawie umowy o pracę, wyboru, mianowania, powołania lub spółdzielczej umowy o pracę, zobowiązana do wykonywania ustalonej pracy.
Pracodawca – to osoba fizyczna, prawna lub też inna jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, spełniająca pewne wymogi prawne i społeczne, która zatrudnia pracowników.
Stosunek pracy – rozumieć należy jako prawną wieź łączącą pracownika i pracodawcę.
W Polsce źródłami prawa pracy są takie akty jak:
- kodeks pracy i akty wydane na jego podstawie, ustawy określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców oraz postanowienia układów zbiorowych pracy i regulaminy określające prawa i obowiązki pracownika i pracodawcy.
Prawo pracy jak wszystkie gałęzie prawa, posiada kilka podstawowych zasad m.in.
=> zapisane w kodeksie pracy:
- prawo do podjęcia pracy,
- prawo do wolności pracy,
- prawo do godziwego wynagrodzenia,
- prawo do poszanowanie dóbr osobistych pracownika,
=> zapisane w kodeksie cywilnym:
- zasadę ochrony interesu pracownika,
- zasadę ryzyka pracodawcy,
- zasadę odformalizowania działań pracownika.
=> zapisane w Konstytucji:
- zasada równości,
- ochrona pracy, zdrowia, życia pracownika,
- zasada dialogu społecznego.